Ulica Stefana Grota-Roweckiego w Krakowie
Ulica Stefana Grota-Roweckiego – ulica w Krakowie biegnąca od skrzyżowania ulic Kapelanka, Brożka i Lipińskiego do skrzyżowania z ulicą Gronostajową, gdzie przechodzi w ulicę Bobrzyńskiego. Administracyjnie należy do Dzielnicy VIII Dębniki. Przebiega przez Osiedle Ruczaj. Na całej długości jest dwujezdniowa, z torowiskiem tramwajowym biegnącym po północnej stronie, oddanym do użytku na przełomie 2011 i 2012 roku.
| Dębniki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Widok na wschód, w kierunku skrzyżowania z ul. Kapelanka i Brożka | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
1,6 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 50,030338°N 19,913964°E/50,030338 19,913964 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nazwę ulicy nadano dla upamiętnienia Stefana Roweckiego pseud. Grot, generała dywizji Wojska Polskiego i komendanta głównego Armii Krajowej podczas II wojny światowej.
Historia edytuj
W latach 60. XX w. na terenach, po których obecnie przebiega ulica Grota-Roweckiego, znajdowały się głównie pola uprawne. Zachowane ogólne plany zagospodarowania przestrzennego dla tego obszaru z tamtego okresu prezentują inną niż współczesna planowaną siatkę ulic[1]. Obecny przebieg został wytyczony w latach 70., zaś północny odcinek ulicy Grota-Roweckiego po raz pierwszy pojawił się na planie Krakowa z 1976 roku i prawdopodobnie został wybudowany razem z układem drogowym Kapelanka-Brożka. Ulica kończyła się ślepo w polach za skrzyżowaniem z ulicą Zachodnią i Norymberską. W 1992 roku ulica została przedłużona do skrzyżowania z ulicą Gronostajową, przy którym wybudowano pętlę autobusową Osiedle Ruczaj (ob. nazwa Ruczaj została nadana w 2004 roku). W następnych latach postępowała dalsza budowa trasy, już jako ul. M. Bobrzyńskiego.
Początkowo ulica była jednojezdniowa, z krótkim dwujezdniowym odcinkiem w rejonie skrzyżowania z ulicami Rostworowskiego i Norymberską. Na początku 2011 roku rozpoczęto przebudowę całej trasy, w ramach której dobudowano na całej długości drugą jezdnię, ścieżkę rowerową oraz torowisko tramwajowe. Od strony południowej na prawie całej długości wzniesiono ekrany akustyczne. Przebudowa zakończyła się w 2012 roku.
Otoczenie edytuj
Od strony południowej dominuje wielorodzinna zabudowa mieszkaniowa osiedla Ruczaj. Od strony północnej znajduje się torowisko tramwajowe, budynki mieszkaniowe, zakłady usługowe oraz budynki Kampusu Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Kontrowersje edytuj
Przebudowa ulicy spotkała się z krytyką mieszkańców miasta oraz urbanistów, zyskując razem z ul. M. Bobrzyńskiego nieoficjalną nazwę "Autostrada Skawina"[2]. Władze miasta argumentują konieczność poszerzenia drogi prognozowanym wzrostem ruchu samochodowego oraz jej charakterem w postaci głównej drogi dojazdowej do Skawiny. Mieszkańcy i urbaniści zwracają uwagę, iż mimo wybudowania trasy tramwajowej (zakończonej dodatkowo parkingiem w systemie "Parkuj i Jedź"), nowy kształt ulicy zaprzecza idei zrównoważonego transportu. Jako główne kontr-argumenty podają:
- szerokość ulicy i małą liczbę przejść dla pieszych, utrudniające mieszkańcom dostęp do przystanków,
- wysokie ekrany akustyczne na całej długości (pomimo ograniczenia prędkości pojazdów do maksymalnie 70 km/h i zastosowania tzw. "cichej nawierzchni"),
- wąskie chodniki (kosztem np. 7 pasów jezdni w zachodniej części ulicy),
- niekonsekwentny przebieg ścieżki rowerowej, która nie dociera do skrzyżowania z ulicami Kapelanka, Brożka i Lipińskiego.
Przebudowana ulica została nominowana do 12. edycji plebiscytu Archi-Szopa na najgorsze rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne Krakowa[2].
Galeria edytuj
-
Widok od skrzyżowania z ul. Norymberską na północny wschód (2016)
Przypisy edytuj
- ↑ Przeglądarka opracowań kartograficznych. Biuro Planowania Przestrzennego - Urząd Miasta Krakowa. [dostęp 2013-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-10)].
- ↑ a b Dawid Hajok, Mateusz Żurawik: Archi-Szopa. Oto grzechy główne krakowskich sypialni. gazeta.pl, 2013-02-20. [dostęp 2013-03-03].