Unyō (1939)
Unyō – lotniskowiec eskortowy typu Taiyō należący do Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej podczas II wojny światowej.
 „Unyō” w drodze z Truk do Yokosuki w 1943 roku | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
14 grudnia 1938 |
| Wodowanie |
31 października 1939 |
 Japonia
| |
| Nazwa |
„Yawata Maru” |
| Wejście do służby |
31 lipca 1940 |
| Wycofanie ze służby |
październik 1941 |
 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
| |
| Nazwa |
„Unyō” |
| Wejście do służby |
31 maja 1942 |
| Wycofanie ze służby |
17 września 1944 |
| Zatopiony |
17 września 1944 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 18 120 t |
| Długość |
180,4 m |
| Szerokość |
22,5 m |
| Zanurzenie |
7,74 m |
| Napęd | |
| 2 turbiny parowe Kampona 4 napędzane wodą kotły parowe Kampona 2 wały o łącznej mocy 25 200 KM (18 800 kW) | |
| Prędkość |
21 węzłów (39 km/h) |
| Zasięg |
6500 mil morskich (12 000 km) przy prędkości 18 węzłów (33 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| Po przebudowie na lotniskowiec eskortowy: 4 działa uniwersalne (przeciwlotnicze) kal. 120 mm 8 działek przeciwlotniczych kal. 25 mm (4x2) Od 23 czerwca 1942: 4 działa uniwersalne (przeciwlotnicze) kal. 120 mm 14 działek przeciwlotniczych kal. 25 mm (2x3, 4x2) Od 1 lutego 1943: 4 działa uniwersalne (przeciwlotnicze) kal. 120 mm 30 działek przeciwlotniczych kal. 25 mm (6x3, 6x2) 8 bomb głębinowych typ 95 Od 10 sierpnia 1944: 6 dział uniwersalnych (przeciwlotniczych) kal. 120 mm 59 działek przeciwlotniczych kal. 25 mm (8x3, 2x2 i 31x1) 8 bomb głębinowych typ 95 | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 27 samolotów pokładowych (9 myśliwców oraz 18 bombowców) | |
| Załoga |
850 oficerów i marynarzy |
Konstrukcja i przebudowa edytuj
„Yawata Maru” był transatlantykiem zbudowanym przez przedsiębiorstwo żeglugowe Nippon Yūsen. Stępkę pod niego położono w stoczni Mitsubishi w Nagasaki w grudniu 1938 roku, wodowanie odbyło się w październiku 1939 roku, a przyjęcie do służby w lipcu 1940 roku. Został on zarekwirowany przez Japońską Cesarską Marynarkę Wojenną w październiku 1941 roku. Pomiędzy 25 listopada 1941 a 31 maja 1942 roku „Yawata Maru” został przebudowany w porcie w Kure na lotniskowiec. Jego pokład lotniczy miał wymiar 150 × 23 m i posiadał dwie windy lotnicze o wymiarach 12 x 13 m[1]. Podobnie jak inne japońskie lotniskowce nie posiadał katapult. Do wychwytywania lądujących samolotów zastosowano osiem lin hamujących i jedną barierę awaryjną[1]. 31 lipca 1942 został przekwalifikowany na lotniskowiec eskortowy i nadano mu nową nazwę – „Unyō” (雲鷹, „jastrząb rozdzierający chmury„).
Przebieg służby edytuj
„Unyō” w pierwszym okresie swojej służby, czyli w drugiej połowie 1942 roku, służył do przewożenia samolotów na Filipiny oraz do baz na atolu Truk i Rabaul na Nowej Brytanii. W styczniu 1943 roku przeszedł remont w stoczni w Yokosuce, po czym dalej pełnił rolę transportowca sprzętu lotniczego. W ciągu 1943 roku jeszcze dwukrotnie był remontowany, co nie najlepiej świadczyło o jego stanie technicznym[1]. 10 lipca 1943 roku w pobliżu Truk został trafiony przez pojedynczą torpedę wystrzeloną przez okręt podwodny USS „Halibut”. Często pływał ze swoimi okrętami siostrzanymi „Taiyō” oraz „Chūyō”.
19 stycznia 1944 w drodze do Yokosuki został trafiony i ciężko uszkodzony przez trzy torpedy wystrzelone z okrętu podwodnego USS „Haddock”. Podczas postoju w kotwicowisku Garapan na Saipanie 23 stycznia 1944, USS „Halibut” zaatakował ponownie, jednak jego atak został odparty. Po naprawach „Unyō” wrócił do służby w czerwcu 1944.
Następnie w sierpniu i wrześniu „Unyō” brał udział w eskortowaniu konwojów między Singapurem a Japonią[1]. 17 września 1944 został trafiony przez dwie torpedy wystrzelone przez USS „Barb”. Załoga walczyła o utrzymanie „Unyō” na powierzchni oceanu, ale ich działania były daremne. Z około 1000 osób znajdujących się na pokładzie okrętu (członkowie załogi i pasażerowie), 761 zostało uratowanych.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Encyklopedia II wojny światowej nr 65 – Militaria: Lotniskowce. Oxford Educational sp. z o.o., 2009, s. 24. ISBN 978-83-252-0366-5.
Bibliografia edytuj
- Dr. József Bak i inni: Hadihajók. Típuskönyv. Zrínyi Katonai Kiadó, 1984. ISBN 963-326-326-3. (węg.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Imperial Japanese Navy Page (ang.). [dostęp 6 kwietnia 2011].
- Naval Weapons of the World (ang.). [dostęp 6 kwietnia 2011].