Usnarszczyzna

wieś w województwie podlaskim

Usnarszczyzna, znana także jako Snarszczynaprzysiółek[4] w Polsce położony w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Narew[3][5].

Usnarszczyzna
przysiółek
Ilustracja
północny wjazd do wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

hajnowski

Gmina

Narew

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

17-210[2]

Tablice rejestracyjne

BHA

SIMC

0036110[3]

Położenie na mapie gminy Narew
Mapa konturowa gminy Narew, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Usnarszczyzna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Usnarszczyzna”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Usnarszczyzna”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Usnarszczyzna”
Ziemia52°49′57″N 23°31′23″E/52,832500 23,523056[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Historia

edytuj

W 1596 roku królowa Anna nadała wójtowi wsi Kuraszewo Janowi Snarskiemu cztery włóki gruntu na północny wschód od Kuraszewa w dzierżawę. W 1616 założono tu folwark[6]. W 1638 roku Tomasz Snarski otrzymał jeszcze jedną włókę w sąsiednim uroczysku Bujakowszczyzna. Snarscy byli tylko dzierżawcami folwarku, jednak od ich nazwiska pochodzi nazwa przysiółka. Faktyczną władzę sprawowali tu administratorzy leśnictwa bielskiego[7].

Po raz pierwszy Usnarszczyzna pojawia się w zachowanych zapiskach w roku 1782[7].

Z Usnarszczyzny pochodzi Mikołaj Dawidziuk (ur. w 1944), profesor sztuk plastycznych[8][9].

Usnarsczyzna to był z kolei, niewielki ośrodek garncarski, w którym w latach 70. pracował Konstanty Ancutko (1930–1989) wywodzący się ze starego garncarskiego rodu Ancutków z pobliskiej wsi Łuka. Wśród wyrobów tego garncarza wyróżniają się głównie niewielkich rozmiarów dzbanki i różnego rodzaju garnki[10].

W 1876 roku stał tu 1 dom, zasiedlony przez 6 osób, w 1907 roku w 3 domach mieszkało 18 osób, w 1939 w 8 domach mieszkały 32 osoby, a w 2007 ludność przysiółka liczyła 12 osób[11].

Religia

edytuj

Mieszkańcy przysiółka wyznania prawosławnego, należą do parafii w Łosince. Według stanu parafii z 31 grudnia 2007 roku, 12 parafian pochodziło z Usnarszczyzny[12]. Natomiast wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Narwi[13].

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 143216
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1315 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. ws. wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200, dolny PDF s. 2276)
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Sosna i Troc-Sosna 2009 ↓, s. 126.
  7. a b Sosna i Troc-Sosna 2009 ↓, s. 127.
  8. Sosna i Troc-Sosna 2009 ↓, s. 128.
  9. Mikołaj Dawidziuk-Iwacik – Akademia Sztuk Pięknych
  10. Poznan Supercomputer and Networking Center PSNC, Ludowe dywany dwuosnowowe i ceramika Polski Północno-Wschodniej [online], 1998 [dostęp 2017-06-25] (ang.).
  11. Sosna i Troc-Sosna 2009 ↓, s. 129.
  12. Sosna i Troc-Sosna 2009 ↓, s. 221.
  13. Opis parafii na stronie diecezji

Bibliografia

edytuj
  • Grzegorz Sosna, Antonina Troc-Sosna: Łosinka – Parafia na skraju Puszczy Ladzkiej. pod red. Doroteusza Fionika. Bielsk Podlaski – Ryboły: Stowarzyszenie Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach, 2009, s. 126-129. ISBN 978-83-925074-8-2.