Vericrustacea
Vericrustacea – hipotetyczny klad stawonogów obejmujący skrzelonogi, widłonogi, pancerzowce i Thecostraca.
| Vericrustacea | |
| Regier et alli, 2010 | |
| Okres istnienia: kambr–dziś | |
 Przekopnica długowidełkowa z gromady skrzelonogów | |
 Krab kieszeniec z gromady pancerzowców | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadtyp | |
| Typ | |
| (bez rangi) | Pancrustacea |
| (bez rangi) | Altocrustacea |
| (bez rangi) | Vericrustacea |
W wynikach molekularnej analizy filogenetycznej Regiera i innych z 2010 roku pancerzowce i Thecostraca utworzyły klad Communostraca, który z zajął siostrzaną pozycję względem widłonogów, tworząc z nimi większy klad Multicrustacea. Siostrzaną pozycję do Multicrustacea zajęły skrzelonogi – tworzony przez te dwie grupy klad autorzy nazwali Vericrustacea. Znalazł się on wśród Altocrustacea jako grupa siostrzana dla rozpoznanego w tejże analizie kladu Miracrustacea[1].
Późniejsze molekularne oraz molekularno-morfologiczne analizy filogenetyczne nie potwierdziły monofiletyzmu Vericrustacea. Klad taki nie został rozpoznany w wynikach: Oakley’a i innych z 2013[2], Rota-Stabelliego i innych z 2013[3], Schwentnera i innych z 2017[4], Schwentnera i innych z 2018[5] ani Lozano-Fernandeza i innych z 2019[6]. W nowszych analizach najczęstszą alternatywą jest umieszczanie skrzelonogów wraz z podkowiastogłowymi, łopatonogami i sześcionogami w kladzie Allotriocarida[2][4][5][6] (łopatonogi i sześcionogi zwykle tworzą w jego obrębie klad Labiocarida[7][2][4][5][6][8]). Natomiast widłonogi, pancerzowce i Thecostraca pozostają w kladzie Multicrustacea[9][7][2][3][4][5][6].
Uproszczony kladogram Pancrustacea wg Regiera i innych z 2010
|
Uproszczony kladogram Pancrustacea wg Lozano-Fernandeza z 2019[6], spójny z wynikami Schwentnera z 2017[4] (nierozpoznano Vericrustacea)
|
Uproszczony kladogram Pancrustacea wg Oakley’a i innych z 2013[2] (nierozpoznano Vericrustacea)
|
Przypisy edytuj
- ↑ Jerome C. Regier; Jeffrey W. Shultz; Andreas Zwick; April Hussey; Bernard Ball; Regina Wetzer; Joel W. Martin; Clifford W. Cunningham. Arthropod relationships revealed by phylogenomic analysis of nuclear protein-coding sequences. „Nature”. 463 (7284), s. 1079–1083, 2010. DOI: 10.1038/nature08742.
- ↑ a b c d e Todd H. Oakley; Joanna M. Wolfe; Annie R. Lindgren; Alexander K. Zaharoff. Phylotranscriptomics to bring the understudied into the fold: monophyletic ostracoda, fossil placement, and pancrustacean phylogeny. „Molecular Biology and Evolution”. 30 (1). s. 215–233. DOI: 10.1093/molbev/mss216.
- ↑ a b Omar Rota-Stabelli; Nicolas Lartillot; Nicolas Lartillot; Davide Pisani. Serine Codon-Usage Bias in Deep Phylogenomics: Pancrustacean Relationships as case study. „Systematic Biology”. 62 (1), s. 121–133, 2013. DOI: 10.1093/sysbio/sys077.
- ↑ a b c d e Martin Schwentner, David J. Combosch, Joey Pakes Nelson, Gonzalo Giribet. A Phylogenomic Solution to the Origin of Insects by Resolving Crustacean-Hexapod Relationships. „Current Biology”. 27, s. 1–7, 2017. Elsevier. DOI: 10.1016/j.cub.2017.05.040.
- ↑ a b c d M. Schwentner, S. Richter, D.C. Rogers, G. Giribet. Tetraconatan phylogeny with special focus on Malacostraca and Branchiopoda: highlighting the strength of taxonspecific matrices in phylogenomics. „Proc. R. Soc. B.”. 285 (1885), 2018.
- ↑ a b c d e Jesus Lozano-Fernandez, Mattia Giacomelli, James F. Fleming, Albert Chen, Jakob Vinther, Philip Francis Thomsen, Henrik Glenner, Ferran Palero, David A. Legg, Thomas M. Iliffe, Davide Pisani, Jørgen Olesen. Pancrustacean Evolution Illuminated by Taxon-Rich Genomic-Scale Data Sets with an Expanded Remipede Sampling. „Genome Biol. Evol.”. 1 (8), s. 2055-2070, 2019. DOI: 10.1093/gbe/evz097.
- ↑ a b Bjoern M. von Reumont; Ronald A. Jenner; Matthew A. Wills; Emiliano Dell'Ampio; Günther Pass; Ingo Ebersberger; Benjamin Meyer; Stefan Koenemann; Thomas M. Iliffe; Alexandros Stamatakis; Oliver Niehuis; Karen Meusemann; Bernhard Misof. Pancrustacean phylogeny in the light of new phylogenomic data: support for Remipedia as the possible sister group of Hexapoda. „Molecular Biology and Evolution”. 29 (3), s. 1031–1045, 2012. DOI: 10.1093/molbev/msr270.
- ↑ Gonzalo Giribet, Gregory Edgecombe: The Invertebrate Tree of Life. Princeton University Press, 2020. ISBN 978-0-691-17025-1.
- ↑ J.C. Regier; J. W. Shultz; R. E. Kambic. Pancrustacean phylogeny: hexapods are terrestrial crustaceans and maxillopods are not monophyletic. „Proceedings of the Royal Society B.”. 272 (1561), s. 395–401, 2005. DOI: 10.1098/rspb.2004.2917.