Wikipedia

Władysław Jerzy Rozwadowski

Władysław Jerzy Rozwadowski[a] herbu Rogala (ur. 31 marca 1897, zm. 10 lutego 1955 w Warszawie) – podpułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Władysław Rozwadowski
Ilustracja
Władysław Jerzy Rozwadowski podczas pobytu w Oflagu II B Arnswalde
podpułkownik dyplomowany artylerii podpułkownik dyplomowany artylerii
Data urodzenia

31 marca 1897

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1955
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

13 Kresowy Pułk Artylerii Polowej
1 Dywizjon Artylerii Konnej
DOK I
Oddział III Sztabu Generalnego
18 Dywizja Piechoty

Stanowiska

szef sztabu dywizji

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Życiorys edytuj

Urodził się 31 marca 1897[2]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. W wojnie 1918–1920 walczył w szeregach 13 Kresowego pułku artylerii polowej, a za swoje czyny otrzymał Order Virtuti Militari. Został awansowany do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4][5]. Jako oficer nadetatowy 1 dywizjonu artylerii konnej w 1923 był przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I, gdzie służył w Szefostwie Artylerii i Służby Uzbrojenia[6]. 2 listopada 1923 został przydzielony z DOK I do 1 dak z jednoczesnym odkomenderowaniem na jednoroczny kurs doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie[7]. 15 października 1924, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Oddziału III Sztabu Generalnego[8][9]. W latach 1928–1932 pełnił służbę w Szkole Gazowej w Warszawie[10][11]. W tym czasie został awansowany do stopnia majora artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929[12]. Z dniem 2 kwietnia 1932 został przydzielony na II pięciomiesięczny kurs doskonalający oficerów artylerii w Szkole Strzelania Artylerii w Toruniu[13]. W tym samym roku, po ukończeniu kursu, został przeniesiony do 28 pułku artylerii lekkiej w Zajezierzu na stanowisko dowódcy dywizjonu[14]. W kwietniu 1933 został przeniesiony do 9 pułku artylerii ciężkiej we Włodawie na stanowisko dowódcy dywizjonu[15]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 7. lokatą w korpusie oficerów artylerii[16][2]. W marcu 1939 roku pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu na stanowisku kierownika Samodzielnego Referatu Ogólnego[17]. W tym samym roku został przydzielony do 18 Dywizji Piechoty w Łomży na stanowisko szefa sztabu[18].

W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu II B Arnswalde[19]. Zmarł 10 lutego 1955 i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 231-5-26)[20][21].

Ordery i odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ W ewidencji c. i k. Armii figurował, jako Ladislaus Ritter von Rozwadowski de Rogala[1], natomiast w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Władysław II Rozwadowski”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko[2].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1170.
  2. ↑ a b c d Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 160.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 820.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 744.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 460.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 77, 801.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 listopada 1923 roku, s. 733.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 110 z 15 października 1924 roku, s. 612.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 10, 720.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 434.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 825.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 183.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 445.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 422.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 91.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 419.
  17. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 528.
  18. ↑ Majorkiewicz 1983 ↓, s. 11.
  19. ↑ Oflag II B Arnswalde. W: Marek Sadzewicz: Oflag II D Gross-Born. Warszawa: Książka i Wiedza, 1977, s. Fotografia pomiędzy stronami 64/65.
  20. ↑ Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW ROZWADOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-19].
  21. ↑ Władysław Rozwadowski h. Rogala. sejm-wielki.pl. [dostęp 2016-11-20].
  22. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Jerzy_Rozwadowski&oldid=66362524”