Włodzimierz Krzywoszyński

Włodzimierz Krzywoszyński (ur. 29 grudnia 1903 w Środzie Wielkopolskiej, zm. 24 czerwca 1975 w Zgorzelcu) – polski ziemianin, rolnik, działacz społeczny, magister, poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938) w II RP.

Włodzimierz Krzywoszyński
Ilustracja
Włodzimierz Krzywoszyński około 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1903
Środa Wielkopolska

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 1975
Zgorzelec

Poseł na Sejm IV kadencji
(II Rzeczypospolitej)
Okres

od 1935
do 1938

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Życiorys

edytuj

Włodzimierz Krzywoszyński urodził się 29 grudnia 1903 roku w Środzie Wielkopolskiej, w rodzinie Władysława[1] i Stefanii z Bogulińskich. Siostra Halina (1902–1988) wyszła za mąż za Leszka Henryka Grzegorza Arkuszewskiego, prokurenta Banku Rolnego w Poznaniu, porucznika rezerwy piechoty, zamordowanego w Charkowie w kwietniu 1940 roku.

Od 1913 roku uczył się w gimnazjum w Kępnie, następnie w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie zdał maturę w 1921 roku. W czasie nauki w gimnazjum był prezesem Towarzystwa im. Tomasza Zana. W sierpniu 1920 roku, w czasie wojny z bolszewikami, walczył jako ochotnik w szeregach 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej z Ostrowa Wielkopolskiego. Następnie ukończył studia na wydziale prawnym uniwersytetu w Poznaniu, uzyskując absolutorium w 1926 roku. Kończył również kursy: kurs instruktorski skautowski w Leśniewie pod Gnieznem w 1918 roku, Wyższe Kursy Ziemiańskie we Lwowie w 1929 roku,

W 1925 roku ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii Nr 3 przy 3 Dywizji Kawalerii w Śremie. Awansowany na podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 roku w korpusie oficerów kawalerii. Posiadał przydział do 7 pułku strzelców konnych wielkopolskich w Poznaniu i pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań-Powiat. W 1931 roku ukończył kurs aplikacyjny w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu. 22 lutego 1932 roku został przeniesiony z korpusu oficerów kawalerii do korpusu oficerów żandarmerii i przydzielony do 8 dywizjonu żandarmerii w Toruniu[2]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Ostrów Poznański. Posiadał przydział do 7 dywizjonu żandarmerii w Poznaniu[3]. W 1935 roku awansował na porucznika rezerwy.

Od 1 stycznia 1929 roku do 31 grudnia 1929 roku pracował jako urzędnik gospodarczo-majątkowy (administrator) w Swadzimiu, następnie, w okresie od lipca 1930 roku do wybuchu II wojny światowej prowadził własny majątek w Domaninie.

Pełnił wiele funkcji społecznych, był m.in.: przewodniczącym Powiatowego Urzędu Rozjemczego, członkiem Rady Gminnej i Powiatowej, członkiem Powiatowej Komisji Klasyfikacyjnej, członkiem Powiatowego Urzędu Rozjemczego (w latach 1933–1935), członkiem zarządu Związku Oficerów Rezerwy i Związku Rezerwistów, członkiem zarządu Koła Ziemian i członkiem zarządu Powiatowego Komitetu WFiPW (Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego).

W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938) 19 356 głosami z okręgu nr 97, obejmującego powiaty: ostrowski, kępiński, krotoszyński i jarociński. W kadencji tej pracował w komisjach: prawniczej i skarbowej. Był dwukrotnie wybierany do komisji specjalnych: w marcu 1936 roku – budowlanej, a w lutym 1938 roku – dla spraw oddłużenia rolnictwa[4][5].

Był uczestnikiem kampanii wrześniowej 1939 roku. W okresie od czerwca 1940 roku do stycznia 1945 roku był jeńcem Oflagu IIC w Woldenbergu. Po II wojnie światowej mieszkał w Węglińcu. Zmarł 24 czerwca 1975 roku w Zgorzelcu. Pochowany na cmentarzu w Mikorzynie[1].

Włodzimierz Krzywoszyński był żonaty z Zofią Mukułowską (1906–1987), z którą miał dwóch synów: Władysława (1931–1989) i Tadeusza (1933–1986)[5][1].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Włodzimierz Krzywoszyński w Wielkiej genealogii Minakowskiego. [dostęp 2012-07-08].
  2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 22 lutego 1932 roku, s. 126.
  3. Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 192, 723.
  4. Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 99.
  5. a b Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Włodzimierz Krzywoszyński. [dostęp 2012-07-08].
  6. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 „za zasługi na polu pracy społecznej”.