Wacław Skarbek-Borowski

Wacław Antoni Skarbek-Borowski ps. „Kmicic” (ur. 13 czerwca 1907 w Minodze, zm. 8 lipca 1984 w Toronto)[1] – współwłaściciel pałacu i majątku w Minodze, oficer kawalerii, działacz organizacji konspiracyjnej ziemian „Uprawa”.

Wacław Skarbek-Borowski
„Kmicic”
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1907
Minoga

Data i miejsce śmierci

8 lipca 1984
Toronto

Zawód, zajęcie

ziemianin, działacz organizacji konspiracyjnej „Uprawa”

Małżeństwo

Anna Gabriela Potocka

Studiował na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. Ukończył szkołę podchorążych w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, służąc następnie w 5. Pułku Strzelców Konnych. Brał udział w zawodach jeździeckich. W 1938 r. stał się współwłaścicielem majątku ziemskiego w Minodze, który odziedziczył po śmierci ojca. W kampanii wrześniowej walczył w stopniu porucznika w szeregach swojego macierzystego pułku. Pod Biłgorajem dostał się do niewoli niemieckiej, z której uciekł. W 1940 r. wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, przyjmując pseudonim „Kmicic”. Rok później nawiązał współpracę z organizacją konspiracyjną ziemian „Uprawa”. Był zastępcą Leona Krzeczunowicza w Okręgu Kraków. Administrację majątku powierzył Michałowi Żółtowskiemu, który również należał do „Uprawy”. W swój majątek uczynił zapleczem dla Armii Krajowej oraz miejscem schronienia dla rodzin oficerów i osób poszukiwanych przez Gestapo, a w 1944 r. także punktem pomocy dla osób wypędzonych z Warszawy i pogorzelców z wsi Barbarka, spalonej przez Niemców i Ukraińców. Po aresztowaniu gen. Stanisława Rostworowskiego wywiózł z Krakowa gen. Edwarda Godlewskiego, komendanta Okręgu Kraków AK, i jego sztab. W 1946 wyjechał wraz z rodziną do Włoch, gdzie wstąpił do 12 Pułku Ułanów Podolskich. Stamtąd przeniósł się do Anglii, a następnie do Kanady. Uczestniczył w życiu polonijnym, będąc wiceprezesem Związku Kawalerii[2][3].

Życie prywatne edytuj

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, syn Józefa herbu Awdaniec i Ireny Gorskiej herbu Nałęcz ze Żmudzi. W 1933 r. poślubił Annę Gabrielę Potocką (1909-2009) herbu Pilawa, córkę Dominika i Heleny zd. Badeni. Mieli troje dzieci[4].

Przypisy edytuj

  1. Wacław Antoni Skarbek-Borowski z Minogi h. Awdaniec [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-10-26].
  2. Trzeba robić rzeczy nadzwyczajne – Związek Rodu Żółtowskich [online], 1 czerwca 2001 [dostęp 2023-10-26] (pol.).
  3. Michał Żółtowski, Leon Krzeczunowicz. „Uprawa” – „Tarcza”, Warszawa 2005, s. 76–77, ISBN 83-923215-0-2.
  4. Anna Gabriela Maria hr. Potocka z Złotego Potoka h. Pilawa (Złota) [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-10-26].