Wattignies (1891)
Wattignies – francuski krążownik torpedowy z lat 90. XIX wieku, jedna z dwóch zbudowanych jednostek typu Wattignies. Okręt został zwodowany 9 kwietnia 1891 roku w stoczni Arsenal de Rochefort w Rochefort, a do służby w Marine nationale przyjęto go w maju 1892 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w 1908 roku i następnie złomowana.
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
październik 1889 |
| Wodowanie |
9 kwietnia 1891 |
 Marine nationale
| |
| Wejście do służby |
maj 1892 |
| Wycofanie ze służby |
1908 |
| Los okrętu | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
normalna: 1280 ton |
| Długość |
68 m między pionami |
| Szerokość |
8,92 m |
| Zanurzenie |
4,8 m |
| Materiał kadłuba | |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania 4 kotły lokomotywowe moc 4000 KM 2 śruby | |
| Prędkość |
18,5 węzła |
| Zasięg |
2800 Mm przy 10 w. |
| Uzbrojenie | |
| 5 dział kal. 100 mm L/26 (5 x I) 6 dział kal. 47 mm L/40 (6 x I) 4 działka kal. 37 mm L/20 (4 x I) | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 × 350 mm |
| Opancerzenie | |
| pokład 40 mm | |
| Załoga |
162 |
Projekt i budowa edytuj
Krążowniki torpedowe typu Wattignies stanowiły rozwinięcie wcześniejszych okrętów typu Condor[1][2]. Kadłuby jednostek wykonano ze stali[3].
„Wattignies” zbudowany został w stoczni Arsenal de Rochefort[1][2]. Stępkę okrętu położono w październiku 1889 roku, a zwodowany został 9 kwietnia 1891 roku[2][4]. Koszt budowy jednostki wyniósł 2 919 500 franków, w tym kadłub 1 755 000 franków, 1 019 500 - maszyny i kotły i 145,000 - uzbrojenie artyleryjskie[5] (łącznie w przeliczeniu 111 000 £[3]).
Dane taktyczno–techniczne edytuj
Okręt był niewielkim krążownikiem torpedowym[1][2]. Długość między pionami wynosiła 68 metrów[1][2], całkowita 70,97 m[5], szerokość całkowita 8,92 metra, zaś maksymalne zanurzenie 4,8 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 1280 ton[1][2][a].
Okręt napędzany był przez dwie poziome maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 4000 KM[1][2][b]. Były to trzycylindrowe maszyny produkcji Creusota, każda napędzająca bezpośrednio śrubę i osiągające do 140 RPM. Wyposażone były w powierzchniowe kondensatory pary, pompy odśrodkowe wody i osobne pompy do powietrza; w skład maszynerii wchodziły też pompy zasilające i pompy zęzowe produkcji zakładów Thirion[6]. Pary dostarczały cztery kotły lokomotywowe[1][2], z wewnętrznymi paleniskami, o ciśnieniu roboczym 11,25 kg/cm². Ciąg wymuszony zapewniały wentylatory. Łączna masa kotłów, maszyn i wody roboczej wynosiła 387 ton, co dawało 97 kg ma 1 KM mocy silnika[6].
Maksymalna prędkość napędzanej dwiema śrubami jednostki wynosiła 18,5 węzła[1][2][c]. Okręt zabierał 116 ton węgla[5], a maksymalny zapas 160 ton zapewniał zasięg wynoszący 2800 Mm przy prędkości 10 węzłów[1][2].
Główne uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z pięciu pojedynczych dział kalibru 100 mm L/26 M1881[1][2]. W chwili wodowania okręt miał też dwa szybkostrzelne działa kal. 65 mm i cztery działka rewolwerowe 37 mm[5][3]. Późniejsze źródła podają, że na okręcie zainstalowano sześć pojedynczych dział Hotchkiss M1885 L/40 kal. 47 mm i cztery pojedyncze działka kal. 37 mm L/20 M1885[1][2]. Okręt wyposażony był w cztery nadwodne wyrzutnie torped kal. 350 mm[1][2], umieszczone na końcach kadłuba[5][d].
Wypukły stalowy pokład pancerny miał grubość 40 mm, a nad maszynownią znajdował się koferdam i pokład przeciwodłamkowy[1][2].
Załoga okrętu składała się z 162 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Służba edytuj
„Wattignies” został przyjęty do służby w Marine nationale w maju 1892 roku[1][2]. W latach 90. XIX wieku z pokładu okrętu usunięto wszystkie wyrzutnie torped[2]. Jednostka została wycofana ze służby w 1908 roku, a następnie złomowana[1][4].
Uwagi edytuj
- ↑ Brassey 1894 ↓, s. 293 i Jane 1970 ↓, s. 131 podają, że wyporność wynosiła 1310 ton, zaś według Jane 1900 ↓, s. 126 wyporność wynosiła około 1350 ton.
- ↑ Brassey 1894 ↓, s. 293 podaje, że moc siłowni wynosiła 4189 KM.
- ↑ Podczas prób przy przeciążeniu maszyn osiągnięto prędkość 18,1 węzła przy mocy 4187 KM[7].
- ↑ Jane 1970 ↓, s. 131 podaje, że okręt wyposażony był w pięć wyrzutni torped.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 324.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Gogin 2021 ↓.
- ↑ a b c Brassey 1894 ↓, s. 293.
- ↑ a b Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 194.
- ↑ a b c d e Chronique - Lancement du croiseur - torpilleur le « Wattignies ». „Annales industrielles”. 38, s. 481, 1891-04-19. Direction des Annales Industrielles. (fr.).
- ↑ a b E. Weyl. LES Industries maritimes du Creusot. La Machine.. „Le Génie civil: revue générale des industries françaises et étrangères”. 16 (4), s. 101, 1889-11-23. (fr.).
- ↑ Jane 1900 ↓, s. 126.
Bibliografia edytuj
- The Naval Annual, 1894. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1894. (ang.).
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: WATTIGNIES torpedo cruisers (1892 - 1898). Navypedia. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1900. London: Sampson Low, Marston & Co., 1900. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1905/6. New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).