Welsh Open 1992

turniej snookerowy

Regal Welsh Open 1992 – pierwsza edycja turnieju Welsh Open, zaliczanego do światowego rankingu snookerowego[1][2]. Odbywał się w dniach 10–16 lutego 1992 w Newport Centre w Walii[2][3]. Do zmagań przystąpiło 64 zawodników. Cały turniej wygrał Szkot Stephen Hendry, który pokonał w finale Darrena Morgana 9–3[2][3]. Sponsorem imprezy w latach 1992–2003 była brytyjska marka papierosów Regal[1].

Regal Welsh Open
1992 1993
Ilustracja
Liczba uczestników

64

Miejsce

Walia Newport Centre, Newport

Zwycięzca

Szkocja Stephen Hendry

II miejsce

Walia Darren Morgan

Najwyższy break

145 Szkocja Euan Henderson

Drabinka turniejowa edytuj

Na podstawie[2][3][4][5][6]:

Fazy wstępne edytuj

Runda 1
Do 5 frame’ów
Runda 2
Do 5 frame’ów
Runda 3
Do 5 frame’ów
Ćwierćfinały
Do 5 frame’ów
            
1   Stephen Hendry 5
  Euan Henderson 0
1   Stephen Hendry 5
30   Bob Chaperon 4
30   Bob Chaperon 5
  Jimmy Michie 1
1   Stephen Hendry 5
11   Terry Griffiths 1
11   Terry Griffiths 5
61   Craig Edwards 4
11   Terry Griffiths 5
25   Wayne Jones 4
25   Wayne Jones 5
36   Cliff Thorburn 4
1   Stephen Hendry 5
7   Steve James 4
7   Steve James 5
54   Rod Lawler 0
7   Steve James 5
31   John Virgo 4
31   John Virgo 5
59   Nigel Gilbert 3
7   Steve James 5
26   Joe Johnson 0
26   Joe Johnson 5
  Paul McPhillips 3
26   Joe Johnson 5
16   Tony Knowles 0
16   Tony Knowles 5
53   Franky Chan 4
Runda 1
Do 5 frame’ów
Runda 2
Do 5 frame’ów
Runda 3
Do 5 frame’ów
Ćwierćfinały
Do 5 frame’ów
            
21   Nigel Bond 5
45   Eugene Hughes 0
21   Nigel Bond 5
18   Dene O'Kane 2
18   Dene O'Kane 5
42   Ian Graham 1
21   Nigel Bond 5
6   Neal Foulds 3
6   Neal Foulds 5
  Anthony Hamilton 4
6   Neal Foulds 5
24   Silvino Francisco 1
24   Silvino Francisco 5
58   Kirk Stevens 0
21   Nigel Bond 5
20   James Wattana 4
20   James Wattana 5
97   Nick Terry 1
20   James Wattana 5
  Jamie Woodman 2
  Jamie Woodman 5
10   Doug Mountjoy 4
20   James Wattana 5
12   Dean Reynolds 0
12   Dean Reynolds 5
87   Bill Oliver 3
12   Dean Reynolds 5
29   Mark Bennett 4
29   Mark Bennett 5
66   Duncan Campbell 3
Runda 1
Do 5 frame’ów
Runda 2
Do 5 frame’ów
Runda 3
Do 5 frame’ów
Ćwierćfinały
Do 5 frame’ów
            
33   Darren Morgan 5
50   David Roe 3
33   Darren Morgan 5
60   Nick Dyson 4
60   Nick Dyson 5
13   Alain Robidoux 3
33   Darren Morgan 5
32   Cliff Wilson 1
32   Cliff Wilson 5
  Paul Davies 3
32   Cliff Wilson 5
51   Ken Doherty 2
51   Ken Doherty 5
8   Mike Hallett 0
33   Darren Morgan 5
5   Gary Wilkinson 3
5   Gary Wilkinson 5
55   Jonathan Birch 2
5   Gary Wilkinson 5
41   Alan McManus 2
41   Alan McManus 5
22   Tony Drago 3
5   Gary Wilkinson 5
19   Peter Francisco 2
19   Peter Francisco 5
70   Andrew Cairns 2
19   Peter Francisco 5
14   Martin Clark 4
14   Martin Clark 5
35   Brady Gollan 3
Runda 1
Do 5 frame’ów
Runda 2
Do 5 frame’ów
Runda 3
Do 5 frame’ów
Ćwierćfinały
Do 5 frame’ów
            
4   John Parrott 5
105   Dave Martin 0
4   John Parrott 5
28   Danny Fowler 1
28   Danny Fowler 5
86   Tony Wilson 4
4   John Parrott 5
15   Tony Jones 1
15   Tony Jones 5
37   Tony Chappel 0
15   Tony Jones 5
56   Jason Prince 2
56   Jason Prince 5
23   Steve Newbury 0
4   John Parrott 5
17   Willie Thorne 2
17   Willie Thorne 5
  Peter Lines 4
17   Willie Thorne 5
34   Tony Meo 4
34   Tony Meo 5
92   Martin Smith 2
17   Willie Thorne 5
9   Dennis Taylor 2
9   Dennis Taylor 5
47   Brian Morgan 0
9   Dennis Taylor 5
27   Eddie Charlton 1
27   Eddie Charlton 5
39   Warren King 2

Fazy finałowe edytuj

  Ćwierćfinały
Do 5 frame’ów
Półfinały
Do 6 frame’ów
Finał
Do 9 frame’ów
                           
  1    Stephen Hendry 5  
7    Steve James 4  
  1    Stephen Hendry 6  
  21    Nigel Bond 1  
21    Nigel Bond 5
  20    James Wattana 4  
    1    Stephen Hendry 9
  33    Darren Morgan 3
  33    Darren Morgan 5  
5    Gary Wilkinson 3  
  33    Darren Morgan 6
  4    John Parrott 3  
4    John Parrott 5
  17    Willie Thorne 2  

Rozstawienia w drabince turniejowej sporządzono na podstawie miejsc zajmowanych przez zawodników w rankingu światowym na początku sezonu 1991/1992[7].

Brejki stupunktowe edytuj

Na podstawie[8]:

Przypisy edytuj

  1. a b Welsh Open snooker 2021: A unique symbol of greatness – Ronnie O’Sullivan, Judd Trump chase title [online], Eurosport, 14 lutego 2021 [dostęp 2021-02-19] (ang.).
  2. a b c d Ron Florax, 1992 Welsh Open [online], CueTracker – Snooker Results & Statistics Database [dostęp 2021-02-19] (ang.).
  3. a b c Welsh Open [online], Snooker Scene, 24 stycznia 2013 [dostęp 2021-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-24].
  4. 1992 Welsh Open Results [online], Snooker Database [dostęp 2021-02-19].
  5. 1992 Welsh Open Result Grid [online], Snooker Database [dostęp 2021-02-19].
  6. Ron Florax, 1992 Welsh Open - Finishes [online], CueTracker – Snooker Results & Statistics Database [dostęp 2021-02-19] (ang.).
  7. Ron Florax, Rankings – 1991-1992 - Snooker Results & Statistics Database [online], CueTracker – Snooker Results & Statistics Database [dostęp 2021-02-20] (ang.).
  8. Ron Florax, 1992 Welsh Open - Centuries [online], CueTracker – Snooker Results & Statistics Database [dostęp 2021-02-20] (ang.).