Whakamoke guacamole

Whakamoke guacamole – gatunek pająka z rodziny Malkaridae i podrodziny Tingotinginae. Występuje endemicznie na Nowej Zelandii.

Whakamoke guacamole
Hormiga et Scharff, 2020
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	Araneomorphae
Rodzina	Malkaridae
Podrodzina	Tingotinginae
Rodzaj	Whakamoke
Gatunek	Whakamoke guacamole

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2020 roku przez Gustava Hormigę i Nikolaja Scharffa na łamach Invertebrate Systematics w ramach rewizji taksonomicznej nowozelandzkich Malkaridae. Jako miejsce typowe wskazano Mataitai Forest.

Morfologia

Samice osiągają od 3,06 do 4,15 mm, a samce 3,06 mm długości ciała. Prosoma jest ciemnobrązowa, w widoku bocznym prostokątna, pozbawiona podziału na część głowową i tułowiową. U samic prosoma ma od 1,26 do 1,54 mm długości i od 1,08 do 1,24 mm szerokości, zaś u samców od 1,25 do 1,41 mm długości i od 0,96 do 1,13 m szerokości. Jamka karapaksu wykształcona jest w postaci słabej, podłużnej linii osiągającej około 0,2 jego długości. Wszystkie oczy oddalone są od siebie na odległości mniejsze niż ich średnice. Oczy środkowych par rozstawione są na planie czworokąta o przedniej krawędzi tak szerokiej jak tylna. Wysokość nadustka jest od 2,6 do 2,8 razy większa od średnicy oczu pary przednio-środkowej. Szczękoczułki mają dwa zęby na krawędzi przedniej, dwa zęby na krawędzi tylnej i niewielką nabrzmiałość w części nasadowej od strony przedniej. Sternum jest tarczowate. Odnóża pierwszej pary mają uda od 1,4 do 1,6 raza dłuższe od karapaksu. Opistosoma (odwłok) ma ciemnobrązowe, silnie zesklerotyzowane skutum i brązowe dyski ze szczecinkami.

Nogogłaszczki samca mają stępione na szczycie cymbium, faliste i zwężone ku szczytowi w szpic paracymbium, silnie nabrzmiały u nasady oraz sfalowany i blaszkowaty w szczytowej ⅓ embolus zataczający ¾ okręgu wokół tegulum oraz zakrywający ⅔ długości embolusa wyrostek sierpowaty konduktora. Samica ma epigynum o części środkowej zaopatrzonej w okrągły i pozbawiony przegrody środkowej otwór. Przewody kopulacyjne prowadzą do kulistych zbiorników nasiennych o kolczastych wnętrzach, z których przewody zapładniające wychodzą ogonowo.

Ekologia i występowanie

Pająk ten lasy liściaste, w tym zdominowane przez bukany, lasy nadbrzeżne oraz wtórny busz. Prowadzi skryty tryb życia. Bytuje w ściółce.

Gatunek ten występuje endemicznie na Nowej Zelandii. Zamieszkuje głównie Wyspę Północną, zwłaszcza jej północną część, jednak znany jest także z północnego skraju Wyspy Południowej.