Wiktor Lang
Wiktor Lang (ur. 14 marca 1895 w Brnie, zm. 4 lutego 1920 w Poznaniu)[1] – uczestnik I wojny światowej, powstaniec wielkopolski, porucznik pilot Wojska Polskiego.
| 4 zwycięstwa | |
| |
 porucznik pilot
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1913–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja |
|
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
.png){kind=small}
.svg){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Karola i Marii z domu Hezel[2]. Ukończył szkołę ludową i szkołę realną, wstąpił do szkoły kadetów w Wiedniu[3]. Na stopień chorążego został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1913 w korpusie oficerów piechoty i wcielony do 88 Czeskiego pułku piechoty w Czeskich Budziejowicach[4]. Pułk ten pozostał jego oddziałem macierzystym do 1918. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1915 w korpusie oficerów piechoty[5]. Walczył na frontach I wojny światowej. Był pięciokrotnie ranny[2].
1 stycznia 1917 roku wstąpił do lotniczej szkoły obserwatorów w Wiener Neustadt[6] i w marcu rozpoczął loty w charakterze obserwatora na froncie w Rumunii, a następnie nad rzeką Isonzo. W 1918 roku ukończył szkołę pilotów w Sarajewie i rozpoczął loty na samolotach myśliwskich. Łącznie wykonał 53 loty bojowe i brał udział w 17 walkach powietrznych. Zgłosił zestrzelenie 4 samolotów nieprzyjaciela[6].
Na początku 1919 roku zwolnił się ze służby w c. i k. Armii i przyjechał do Warszawy. Zgłosił się jako ochotnik do powstającego Wojska Polskiego. Otrzymał przydział do Poznania i wstąpił do oddziałów lotniczych Armii Wielkopolskiej. Służył jako pilot-instruktor w Wyższej Szkole Pilotów w Ławicy[7]. Jednocześnie, jako pilot 3. Wielkopolskiej eskadry lotniczej polnej[8], wykonywał loty bojowe na rzecz frontu wielkopolskiego i działań powstańczych na Śląsku. Wykonywał też loty propagandowe podczas których zrzucał ulotki[9].
Podczas jednego z takich lotów nad Górnym Śląskiem lądował przymusowo w okolicy Sycowa i dostał się do niewoli wraz ze swoim obserwatorem sierż. Janem Kasprzakiem[10][11]. Zostali skierowani do obozu jenieckiego w Świętoszowie. Udało mu się zbiec z obozu i przez Passau i Wiedeń wrócił do Poznania. Swe przygody z tego okresu opisał w broszurze pt. „Ucieczka oficera lotnika z niemieckiej niewoli”[12]. Wspomnienia z ucieczki z niewoli były też drukowane w odcinkach w dwutygodniku Polska Flota Napowietrzna w 1920 roku[2]. Po krótkiej rekonwalescencji wrócił do latania[13].
Zginął 4 lutego 1920 roku podczas lotu z pilotem-uczniem. Samolot Aviatik C.III runął na ziemię krótko po starcie, grzebiąc instruktora. Uczeń nie odniósł obrażeń[12]. Został pochowany na cmentarzu garnizonowym w Kwaterze Lotników, rząd B, grób nr 12[14].
9 września 1920 roku został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w Korpusie Wojsk Lotniczych, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[15].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Polowa Odznaka Pilota – 11 listopada 1928 roku „za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918-1920”[16]
W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:
- Order Korony Żelaznej 3. klasy z dekoracją wojenną i mieczami,
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami,
- Signum Laudis Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Krzyż Wojskowy Karola[17].
Przypisy
edytuj- ↑ Romeyko 1933 ↓, s. 307.
- ↑ a b c ś.p. Wiktor Lang. „Polska Flota Napowietrzna”. 2/1920, s. 3, 1-15 lutego 1920. Warszawa: Inspektorat Wojsk Lotniczych. OCLC 1036659616.
- ↑ Weterani frontów I wojny - lotnik i cekaemista. gloswielkopolski.pl. [dostęp 2019-03-12]. (pol.).
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 280, 555.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 149, 756.
- ↑ a b Niestrawski t. I 2017 ↓, s. 37.
- ↑ Niestrawski t. I 2017 ↓, s. 139.
- ↑ Marek Rezler: Lotnictwo Wojsk Wielkopolskich 1919 r.. pw.ipn.gov.pl. [dostęp 2019-03-12]. (pol.).
- ↑ WIKTOR LANG. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2019-03-12]. (pol.).
- ↑ Mordawski 2009 ↓, s. 74.
- ↑ Wiktor Lang (1895-1920), kapitan pilot Wojska Polskiego. infolotnicze.pl. [dostęp 2019-03-12]. (pol.).
- ↑ a b Krzysztof Żabirek: Wypadki lotnicze wielkopolskich lotników w latach 1919-1936 w świetle prasy polskiej. Poznańskie Zeszyty Humanistyczne. [dostęp 2019-03-12]. (pol.).
- ↑ Wariaci z Ławicy - królowie przestworzy z poznańskiego lotniska. naszahistoria.pl. [dostęp 2019-03-12]. (pol.).
- ↑ CPT Wiktor Lang. findagrave.com. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 22 września 1920 roku, s. 897.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 435.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 756.
Bibliografia
edytuj- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Hubert Mordawski: Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920 : narodziny i walka. Poznań ; Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie Oddział Publicat, 2009. ISBN 978-83-245-8844-2. OCLC 750811729.
- Mariusz Niestrawski: Polskie wojska lotnicze w okresie walk o granice państwa polskiego (1918-1921). Początki, organizacja, personel i sprzęt. T. I. Oświęcim: Napoleon V, 2017. ISBN 978-83-65746-74-0. OCLC 995372299.
- Marian Romeyko (red.): Ku czci poległych lotników: księga pamiątkowa. Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika ku czci Poległych Lotników, 1933. OCLC 830230270.
- Lang Wiktor 1920. muzeumlotnictwa.pl. [dostęp 2020-03-05]. (pol.).