Wiktor Nitka (ur. 24 lutego 1898 we Lwowie, zm. 18 sierpnia 1920 w Radziwiu) – żołnierz armii austro-węgierskiej, wachmistrz Armii Polskiej, bosmanmat Marynarki Wojennej w II RP, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko–bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Wiktor Nitka
Ilustracja
bosmanmat bosmanmat
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1898
Lwów

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 1920
Radziwie

Przebieg służby
Lata służby

do 1920

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Armia Polska we Włoszech
Marynarka Wojenna

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Życiorys edytuj

Urodził się 24 lutego 1898 we Lwowie w rodzinie Leona i Marii z d. Pennar[1]. Wcielony do armii austro-węgierskiej. Od listopada 1918 żołnierz Armii Polskiej we Włoszech. Wrócił w 1919 wraz z Armią Hallera do Polski. W stopniu wachmistrza od czerwca 1919 brał udział w walkach m.in. pod Rawą Ruską i Lwowem. Przeniesiony do Flotylli Wiślanej, gdzie służył na statku Stefan Batory. Zginął 18 sierpnia 1920 podczas obrony dolnej linii Wisły w okolicach Płocka w walce z Armią Czerwoną. Został pochowany w Radziwiu. Odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari. Był kawalerem.

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Polak (red.) 1991 ↓, s. 105.

Bibliografia edytuj