Wiktor Romański
Wiktor Zygmunt Romański–Ślepowron (ur. 8 czerwca 1879 w Krakowie) – polski nauczyciel, pułkownik Korpusu Kontrolerów Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.
.jpg) Wiktor Romański (ok. 1920) | |
 pułkownik KK
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dyrektor nauk |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się 8 czerwca 1879 w Krakowie[1][2]. Został nauczycielem języka polskiego[1]. Pracował od 7 lutego 1902[1]. W 1909 uczył w C. K. IV Gimnazjum we Lwowie[1]. Był profesorem przydzielonym do C. K. Państwowej Szkoły Przemysłowej w Krakowie, potem Wyższej Szkoły Przemysłowej w Krakowie[3][4].
Podczas I wojny światowej służył w armii austriackiej jako c. k. oficjał magazynów żywnościowych i wraz z załogą Twierdzy Przemyśl dostał się do niewoli rosyjskiej[5].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-ukraińskiej i w wojnie polsko-bolszewickiej służąc jako referent żywnościowy[4]. W 1920 w stopniu porucznika prowiantowego był szefem wydziału żywnościowego w 6 Armii[6]. W kwietniu 1920 w stopniu kapitana został skierowany na kurs intendentów do Paryża, po ukończeniu którego miał objąć w Polsce stanowisko kierownicze[4]. Został awansowany na stopień podpułkownika w Korpusie Kontrolerów ze starszeństwem z 1 lipca 1919[7], a następnie na stopień pułkownika KK ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924[8]. Od kwietnia 1923 w stopniu podpułkownika intendentury był dyrektorem nauk w Wyższej Szkole Intendentury[9][10][11]. W 1923, 1924 był też członkiem Grupy VI Wojskowej Kontroli Generalnej[12][13]. W 1928 jako pułkownik przeniesiony w stan spoczynku mieszkał w Warszawie[14]. W 1934 jako pułkownik KK ze starszeństwem z 1 lipca 1923 pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto[2].
Odznaczenie edytuj
- Krzyż Walecznych (przed 1923)[15]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 119.
- ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 361.
- ↑ Sprawozdanie C. K. Państwowej Szkoły Przemysłowej w Krakowie za lata szkolne 1914-1915 - 1915-16. Kraków: 1916, s. 21.
- ↑ a b c Przed objęciem nowej placówki. „Nowości Illustrowane”. Nr 16, s. 4, 17 kwietnia 1920.
- ↑ Sprawozdanie C. K. Państwowej Szkoły Przemysłowej w Krakowie za lata szkolne 1914-1915 - 1915-16. Kraków: 1916, s. 25.
- ↑ Tuliński 2020 ↓, s. 775.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1069.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 969.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 30 marca 1923 roku, s. 225.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1500.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1363.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 28.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 28.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 887.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 28, 1069.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-12-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.