Wilczyce (województwo świętokrzyskie)

wieś w województwie świętokrzyskim

Wilczycewieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Wilczyce[5][5][4]. Leży nad rzeką Opatówką. Siedziba gminy Wilczyce.

Wilczyce
wieś
Ilustracja
Wilczyce
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

sandomierski

Gmina

Wilczyce

Liczba ludności (2020)

743[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-612[3]

Tablice rejestracyjne

TSA

SIMC

0809687[4]

Położenie na mapie gminy Wilczyce
Mapa konturowa gminy Wilczyce, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wilczyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wilczyce”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wilczyce”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wilczyce”
Ziemia50°44′48″N 21°39′27″E/50,746667 21,657500[1]
Strona internetowa

W latach 1975–1998 Wilczyce należały administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.

Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego[6].

Historycznie położone są w Małopolsce, w ziemi sandomierskiej.

Integralne części wsi edytuj

Integralne części wsi Wilczyce[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0809693 Felinów część wsi
0809701 Ostra Góra część wsi
0809718 Podłącze część wsi
0809724 Sachalin część wsi

Odkrycia archeologiczne w Wilczycach edytuj

 
Widok na wzgórze lessowe z magdaleńskim stanowiskiem archeologicznym z dna doliny Opatówki

W 1994 roku w strefie kulminacji lessowego wzgórza rozdzielającego dolinę Opatówki od bocznej doliny, w której zlokalizowane są Wilczyce odkryto pozostałości obozowiska paleolitycznych łowców. Stanowisko jest przypisywane kulturze magdaleńskiej i datowane na 15 000 – 16 000 lat temu. W obrębie pseudomorfozy klina lodowego znaleziono m.in. liczne narzędzia kamienne i kościane, oprawy z kości, naszyjnik z ponad stu przewierconych kłów lisa polarnego oraz kościaną pałeczkę zdobioną poprzecznymi rytami. Na szczególną uwagę zasługują wykonane z krzemienia lub kości symboliczne figurki kobiet. Stanowisko w Wilczycach jest jednym z najbogatszych stanowisk kultury magdaleńskiej w Polsce. Ekipą archeologiczną kierowała dr Hanna Kowalewska-Marszałek (1994[7]), a następnie dr Jan Fiedorczuk z Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk. Całość wyników badań zestawił prof. dr hab. Romuald Schild współpracując z wieloosobowym, interdyscyplinarnym zespołem badawczym. Wyniki badań zostały opublikowane w monografii "Wilczyce. A Late Magdalenian Winter Hunting camp in Southern Poland"[8].

Sport edytuj

W Wilczycach działa klub piłki nożnej, Huragan Wilczyce, występujący obecnie (sezon 2019/20) w B klasie, będącej ósmą, pod względem ważności, klasą męskich ligowych rozgrywek piłkarskich w Polsce.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 147953
  2. Strona gminy. Liczba ludności w dniu 31.12.2020
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1455 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. a b c Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapy, plany, Warszawa 1993, k. 3.
  7. Adrianna Ewa Stawska: Sensacyjne Wilczyce. sprawynauki.waw.pl, 2003-10-27. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)].
  8. R. Schild (red.), Wilczyce. A Late Magdalenian Winter Hunting Camp in Southern Poland, PAN, Warszawa.