Wincenty Matuszewicz

powstaniec listopadowy

Wincenty Matuszewicz (ur. 5 kwietnia 1803 w Owsianiszkach, powiat trocki, gubernia wileńska, zm. 8 sierpnia 1862 w Gabryelowo[2] lub w Paryżu[3]) – podpułkownik, uczestnik powstania listopadowego.

Wincenty Matuszewicz
Ilustracja
podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1801
Owsianiszki

Data i miejsce śmierci

8 sierpnia 1862
Gabryelowo

Przebieg służby
Lata służby

1831

Siły zbrojne

Wojska Powstańcze

Główne wojny i bitwy

Powstanie listopadowe

Wincenty Matuszewicz w tradycyjnym ubiorze polskiego szlachcica, litografia Władysława Oleszczyńskiego[1]

Życiorys edytuj

Studiował nauki humanistyczne na Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim – czołowej uczelni dla ziem Rzeczypospolitej zajętych przez Imperium Rosyjskie[4]. Po ukończeniu studiów był sędzią sądu grodzkim w Trokach[4]. Po wybuchu powstania listopadowego, stworzył oddział powstańczy, który działał na terenach powiatu trockiego[4]. W 1831 otrzymał stopień podpułkownika[5]. W kwietniu 1831 Wincenty Matuszewicz w Trokach i Wiłkomierzu rozbroił oddział rosyjski, w Żoślach działał wspólnie z oddziałem Gabriela Józefa Ogińskiego[6][4]. 17-24 kwietnia 1831 brał udział w szturmie Wilno, w ten okres walczył też pod Owsianiszkami[4]. Z korpusem Karola Teofila Załuskiego był wymuszony cofnąć się do Janówa[4]. Następnie działał wspólne z oddziałem Maurycego Prozora, brał udział w bitwie pod Kiejdanami (29 kwietnia), bitwie pod Bejsagołą (5 maja), bitwie pod Ponarami (19 czerwca)[4]. 9 lipca połączył się z korpusem gen. Henryka Dembińskiego i wraz z nim wycofał się do Królestwa Kongresowego[4]. Po zakończeniu powstania wyemigrował do Francji, gdzie był związany z różnymi obozami Wielkiej Emigracji[4]. Po amnestii 1858 w Imperium Rosyjskim wrócił do kraju[4]. Mieszkał w rodowym majątku Owsianiszki i Gabryelowo, gdzie umarł w 1862. Pochowany na cmentarzu we wsi Poporcie koło miasta Koszedary[7][8].

Upamiętnienie w literaturze edytuj

Przypisy edytuj

  1. Wincenty Matuszewicz : fotografia litografii Władysława Oleszczyńskiego
  2. Biblioteka Warszawska, s. 181.
  3. Wincenty Matuszewicz h. Łabędź
  4. a b c d e f g h i j Feliksas Sliesoriūnas. Vincentas Matusevičius. Visuotinė lietuvių enciklopedija, T. XIV (Magdalena-México). — Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 2008. 458 psl.
  5. Polski słownik biograficzny / kom. red.: Emanuel Rostworowski, przew., et al., Inst. Historii PAN. T. 20: Maria Józefa - Mieroszewski Krzysztof. S. 227.
  6. «Jęliśmy się oręża w duchu jedności z Królestwem Polskim». Powstanie Listopadowe na Litwie
  7. «Kaišiadorių rajono savivaldybė — Istorija». kaisiadorys.lt.
  8. Grób powstańca listopadowego Wincentego Matuszewicza w Paparcziai
  9. Adam Mickiewicz Nocleg
  10. Agnieszka Januszkiewicz, Groza wojny w balladowej odsłonie powstania na Litwie w 1831 roku — Nocleg Adama Mickiewicza, Białorutenistyka Białostocka, T. 14, 2022, s. 337—352, s. 337.

Bibliografia edytuj