Winnetou i Apanaczi

Winnetou i Apanaczi (niem. Winnetou und das Halbblut Apanatschi, serb.-chorw. Vinetu i Apanači) – zachodnioniemiecko-jugosłowiański film przygodowy z 1966 roku, zainspirowany cyklem powieści Karla Maya[1].

Winnetou i Apanaczi
Winnetou und das Halbblut Apanatschi
ilustracja
Gatunek

przygodowy, western

Data premiery

17 sierpnia 1966
1969 (Polska)

Kraj produkcji

RFN
Jugosławia

Język

niemiecki

Czas trwania

90 minut

Reżyseria

Harald Philipp

Scenariusz

Fred Denger

Główne role

Pierre Brice
Lex Barker
Uschi Glas
Götz George
Ralf Wolter
Walter Barnes

Muzyka

Martin Böttcher

Zdjęcia

Heinz Hölscher

Kostiumy

Drago Habazin, Helmut Preuss

Montaż

Jutta Hering

Produkcja

Horst Wendlandt

Wytwórnia

Rialto Film Preben-Philipsen
Jadran Film

Dystrybucja

Constantin Film
Centrala Wynajmu Filmów

Poprzednik

Winnetou i Old Surehand

Kontynuacja

Winnetou i Old Firehand

Fabuła edytuj

Winnetou, Indianin z plemienia Apaczów i jego biały przyjaciel Old Shatterhand wspólnie występują w obronie czci pięknej Metyski Apanaczi.

Obsada edytuj

  • Pierre Brice – Winnetou
  • Thomas Eckelmann – Winnetou (głos)
  • Lex Barker – Old Shatterhand
  • Gert Günther Hoffmann – Old Shatterhand (głos)
  • Uschi Glas – Apanaczi
  • Marion Hartmann – Apanaczi (głos)
  • Götz George – Jeff Brown
  • Ralf Wolter – Sam Hawkens
  • Walter Barnes – Mac Haller
  • Arnold Marquis – Mac Haller (głos)
  • Ilija Džuvalekovski – Curly-Bill
  • Klaus W. Krause – Curly-Bill (głos)
  • Marinko Ćosić – Happy
  • Mathias Einert – Happy (głos)
  • Nada Kasapić – Bessie
  • Petar Dobrić – Sloan
  • Jochen Brockmann – Sloan (głos)
  • Vladimir Leib – Pincky
  • Hans W. Hamacher – Pincky (głos)
  • Miha Baloh – Judge
  • Michael Cramer – Judge (głos)
  • Branco Špoljar – doktor
  • Šimun Jagarinec – Blacky
  • Abdurrahman Shala – Hank
  • Marija Crnobori – Mine-Yota
  • Zvonko Dobrin – Bryan
  • Ivo Kristof – Buster
  • Vladimir Rogoz – Sargmacher
  • Rikard Brzeska – robotnik
  • Mile Gatara – właściciel baru
  • Adam Vedernjak – bandyta

Wersja polska edytuj

Wersja polska: Studio Opracowań Filmów w Warszawie
Reżyseria: Zofia Dybowska-Aleksandrowicz
Wystąpili:

Przypisy edytuj

  1. Idziemy do kina. „Film”. 24 (44 (1091)), s. 15, 1969-11-02. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 

Linki zewnętrzne edytuj