Wikipedia

Wolfgang Caspar Printz

Wolfgang Caspar Printz (ur. 10 października 1641 w Waldthurn, zm. 13 października 1717 w Żarach[1][2][3]) – niemiecki teoretyk muzyki i kompozytor.

Wolfgang Caspar Printz
Data i miejsce urodzenia

10 października 1641
Waldthurn

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

13 października 1717
Żary

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

teoretyk, kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Podstawy edukacji muzycznej otrzymał w rodzinnym Waldthurn, a następnie w Vohenstrauß, gdzie pobierał lekcje u Kiliana Hammera, a także uczył się gry na klawesynie i skrzypcach[1][2]. W latach 1654–1659 był uczniem kantora Wolfganga Altusa i organisty Johanna Conrada Mera w Weiden[1][3]. W 1659 roku podjął studia teologiczne w Altdorf bei Nürnberg, gdzie kontynuował też swoją edukację muzyczną[1][2][3]. W 1661 roku został śpiewakiem (tenor) w kapeli książęcej na dworze w Heidelbergu[1][2][3]. Niedługo potem porzucił tę posadę i wstąpił na służbę u holenderskiego arystokraty, w towarzystwie którego udał się w podróż do Włoch[2], gdzie spotkał się z Athanasiusem Kircherem[1][3]. Po powrocie do Niemiec początkowo przebywał w Innsbrucku, Vohenstrauß i Dreźnie[1]. W 1662 roku został kompozytorem i dyrektorem muzycznym na dworze hrabiego Leopolda von Promnitz w Żarach[1][2][3]. Po jego śmierci w 1664 roku wyjechał do Trzebiela, gdzie został kantorem[1][2][3]. W 1665 roku wrócił do Żar, gdzie początkowo działał jak kantor, a od 1682 roku dyrektor kapeli nadwornej hrabiego Balthasara Erdmanna von Promnitz[1][2].

Twórczość edytuj

Bogata biblioteka muzyczna Printza spłonęła w czasie pożaru Żar w 1684 roku[1][2]. Jego kompozycje, w tym 150 koncertów wokalno-instrumentalnych i 48 canzonett na 7 głosów[1], nie zachowały się[1][2]. Zniszczeniu uległy także jego traktaty muzyczne, których zachowało się zaledwie 6[1][3]. W swoich zagadnieniach podejmował szerokie spektrum tematów, w tym rytmiki i metryki, interwałów muzycznych, teorię afektów czy problematykę temperacji stroju[1]. Jego praca Historische Beschreibung z 1690 roku uważana jest za pierwsze niemieckie dzieło z zakresu historii muzyki[1][3]. Jego rozważania wywarły wpływ na myśl Johanna Matthesona i Johanna Gottfrieda Walthera[2].

Prace edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]

  • Compendium musicae in quo (...) explicantur (...) omnia ea quae ad Oden artificiose componendam requiruntur (Guben 1668)
  • Anweisung zur Singe-Kunst oder Kurtzer Bericht wie man einen Kanben (...) könne singen lehren (Guben 1672)
  • Phrynis Mitilenaeus, oder Satyrischer Componist (3 tomy, Kwedlinburg 1676–1679)
  • Musica modulatoria vocalis oder Manierliche und zierliche Sing-Kunst (Świdnica 1678)
  • Declaration oder Weitere Erklärung der Refutation des Satyrischen Componistens (1679)
  • Compendium musicae signatoriae et modulatoriae vocalis, das ist Kurtzer Begriff aller derjenigen Sachen, so einem, der die Vocal-Music lernen will, zu wissen von nöthen seyn (Drezno 1689, 2. wyd. 1714)
  • Exercitationes musicae theoretico-practicae curiosae de concordantiis singulis, das ist Musicalische Wissenschaft und Kunst-Übungen (8 tomów, Drezno 1687–1689)
  • Historische Beschreibung der edelen Sing- und Kling-Kunst (Drezno 1690)

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 192–193. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2873–2874. ISBN 0-02-865530-3.
  3. ↑ a b c d e f g h i The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 712. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wolfgang_Caspar_Printz&oldid=69919637”