Włosopuklerznik[4] (Chaetophractus) – rodzaj ssaków z podrodziny puklerzników (Euphractinae) w obrębie rodziny Chlamyphoridae.

Włosopuklerznik
Chaetophractus
Fitzinger, 1871[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – włosopuklerznik kosmaty (Ch. villosus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

pancernikowce

Rodzina

Chlamyphoridae

Podrodzina

puklerzniki

Rodzaj

włosopuklerznik

Typ nomenklatoryczny

Loricatus villosus Desmarest, 1804

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[5][6][7].

Morfologia

edytuj

Długość ciała (bez ogona) 200–400 mm, długość ogona 80–150 mm, długość ucha 26–32 mm, długość tylnej stopy 42–72 mm; masa ciała 0,6–5 kg[7][8].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1871 roku austriacki zoolog Leopold Fitzinger na łamach Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe[1]. Fitzinger nie wskazał gatunku typowego; w ramach późniejszego oznaczenia w 1928 roku argentyński zoolog José Yepes na typ nomenklatoryczny wyznaczył włosopuklerznika kosmatego (Ch. villosus)[9].

Etymologia

edytuj
  • Chaetophractus (Choetophractus): gr. χαιτη khaitē „długie, opadające włosy”; φρακτος phraktos „chroniony, zabezpieczony”, od φρασσω phrassō „wzmocnić”[10].
  • Dasyphractus: gr. δασυς dasus „włochaty, kosmaty”; φρακτος phraktos „chroniony, zabezpieczony”, od φρασσω phrassō „wzmocnić”[11]. Gatunek typowy: Cryptophractus brevirostris Fitzinger, 1871 (= Dasypus vellerosus J.E. Gray, 1865).

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[12][8][5][4]:

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Chaetophractus Fitzinger, 1871.

Przypisy

edytuj
  1. a b Fitzinger 1871 ↓, s. 268.
  2. Fitzinger 1871 ↓, s. 264.
  3. É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova ed. (prima completa). Cz. 2. Berolini: R. Friedländer & sohn, 1898, s. 1146. (łac.).
  4. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 25. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 122. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Chaetophractus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-30].
  7. a b M. Superina & A. Abba: Family Chlamyphoridae (Chlamyphorid Armadillos). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 67–68. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
  8. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 80. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  9. J. Yepes. Los «Edentata» argentinos. Sistemática y distribución. „Revista de la Universidad de Buenos Aires”. 2a serie. 1, s. 34, 1928. (hiszp.). 
  10. Palmer 1904 ↓, s. 178.
  11. Palmer 1904 ↓, s. 217.
  12. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-26]. (ang.).

Bibliografia

edytuj