Zębiełek wydłużony

gatunek ssaka

Zębiełek wydłużony[3] (Crocidura elongata) – gatunek owadożernego ssaka z rodziny ryjówkowatych (Soricidae). Występuje endemicznie w Indonezji, na wyspie Celebes w jej południowej i środkowej części[4][2]. Zamieszkuje górskie i nizinne lasy deszczowe, najczęściej powyżej wysokości 1000 m n.p.m.[2] Toleruje pewien stopień zakłócenia siedlisk, więc można spotkać go w zdegradowanych i wtórnych lasach na niższych wysokościach. Uważa się, że aktywny jest głównie nocą[5]. Nic nie wiadomo na temat ekologii tego ssaka. Manuel Ruedi i Peter Vogel w 1995 r. opisali dwa różne kariotypy: 2n = 30, FN = 56 dla samców z nizinnych lasów i 2n = 34, FN = 60 dla mniejszych samic z górskich biotopów. Ruedi zasugerował, że jeden ze wzorów może reprezentować nowy gatunek[6]. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niższego ryzyka)[2], jednak niszczenie lasów, rozwój górnictwa i przekształcanie naturalnych siedlisk na tereny rolnicze, mogą być zagrożeniem dla lokalnych populacji tego gatunku.

Zębiełek wydłużony
Crocidura elongata[1]
Miller & Hollister, 1921
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

ryjówkokształtne

Rodzina

ryjówkowate

Podrodzina

zębiełki

Rodzaj

zębiełek

Gatunek

zębiełek wydłużony

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Przypisy

edytuj
  1. Crocidura elongata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d F. Cassola, Crocidura elongata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-05] (ang.).
  3. Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 63. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Crocidura elongata. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 15 listopada 2009]
  5. Crocidura elongata. The Shrew Site. [dostęp 2009-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 grudnia 2005)]. (ang.).
  6. M. Ruedi, P. Vogel. Chromosomal evolution and zoogeographic origin of southeast Asian shrews (genus Crocidura). „Experientia”. 51 (2), s. 174-178, 15 października 1995. Birkhäuser Verlag. PMID: 7875257.