Złote czasy radia
Złote czasy radia – amerykański komediodramat z 1987 roku, opowiadający o życiu Amerykanów w czasach, gdy radio było najpopularniejszym medium domowym, czyli na przełomie lat 30. i 40. XX wieku.
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
30 stycznia 1987 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
88 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Woody Allen[2] |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja | |
Wytwórnia |
Główne role
edytuj- Seth Green – Joe
- Michael Tucker – Ojciec
- Josh Mostel – Abe
- Renée Lippin – Ciocia Ceil
- William Magerman – Dziadek
- Leah Carrey – Babcia
- Joy Newman – Ruthie
- Hy Anzell – Pan Waldbaum
- Judith Malina – Pani Waldbaum
- Dianne Wiest – Bea
- Mia Farrow – Sally White
- Danny Aiello – Rocco
- Jeff Daniels – Biff Baxter
- Woody Allen – narrator (głos)
i inni
Opis fabuły
edytujNarrator opowiada historię swojego dzieciństwa w Nowym Jorku od późnych lat 30. XX wieku do końca roku 1944. Wtedy radio było nie tylko rozrywką i źródłem informacji. Łączyło ludzi niezależnie od zajmowanej pozycji społecznej, czy przynależności do grupy etnicznej. Film opowiada o niezamożnej żydowskiej rodzinie z rejonu Rockaway Beach, nowojorskiej dzielnicy Queens. W tej rodzinie pełno ciotek i wujków ze swoimi nawykami, marzeniami i zabawnymi zwyczajami. Razem z sąsiadami słuchają radia. Każdy z nich ma swoją ulubioną audycję radiową: mały Joe uwielbia Mściciela w masce, ciotka Cecil lubi słuchać brzuchomówcy, a Ruthie naśladuje brazylijską piosenkarkę Carmen Mirandę. Czasami radio ingeruje w życie. Ciotkę Beę porzucił chłopak, kiedy radio nadawało Wojnę światów Orsona Wellesa.
Nagrody i nominacje
edytuj- Najlepszy scenariusz oryginalny – Woody Allen (nominacja)
- Najlepsza scenografia i dekoracje wnętrz – Santo Loquasto, Carol Joffe, Leslie Bloom, George DeTitta Jr. (nominacja)
- Najlepsza scenografia – Santo Loquasto
- Najlepsze kostiumy – Jeffrey Kurland
- Najlepszy film – Robert Greenhut, Woody Allen (nominacja)
- Najlepszy scenariusz oryginalny – Woody Allen (nominacja)
- Najlepszy dźwięk – Robert Hein, James Sabat, Lee Dichter (nominacja)
- Najlepszy montaż – Susan E. Morse (nominacja)
- Najlepsza aktorka drugoplanowa – Dianne Wiest (nominacja)
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Woody Allen, Stig Björkman: Woody według Allena. tł. Anita Piotrowska. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, 1998, seria: Autobiografie. ISBN 83-7006-662-3.
Linki zewnętrzne
edytuj- Złote czasy radia w bazie IMDb (ang.)
- Złote czasy radia w bazie Filmweb