Wikipedia

Zadnia Piarżysta Przełęcz

przełęcz w Tatrach

Zadnia Piarżysta Przełęcz (niem. Nordöstliches Smrečiner Joch, słow. Sedlo pod Čubrinkou, węg. Északkeleti-Szmrecsini-hágó) – przełęcz w głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w połowie grani łączącej Cubrynę z Koprowym Wierchem, a dokładniej pomiędzy Cubrynką a Piarżystymi Czubami. Dawniej nazywana była Wschodnią Przełęczą pod Cubryną[1]. Znajduje się na wysokości 2232 m[2]. Ku wschodowi, do Doliny Hińczowej opada z przełęczy skalisto-trawiaste, strome zbocze o wysokości kilkudziesięciu metrów. Przecina je skośna rynna. Na piargi Doliny Piarżystej opada stroma ściana o wysokości około 130 m. Łączy się ona ze ścianą Cubrynki[3].

Zadnia Piarżysta Przełęcz
Ilustracja
Widok z Zaworów na Dolinę Ciemnosmreczyńską
Państwo

 Słowacja

Wysokość

2232 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Cubrynka, Piarżyste Czuby

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zadnia Piarżysta Przełęcz”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zadnia Piarżysta Przełęcz”
Ziemia49°11′04,5″N 20°03′04,1″E/49,184583 20,051139

Nazwa pochodzi od Doliny Piarżystej[4].

Taternictwo edytuj

Przełęcz ta jest wąską szczerbiną w grani i nigdy nie należała do często odwiedzanych. Leżące poniżej doliny łączy znacznie łatwiejsza droga przez Cubryńską Przełączkę. Pierwsze odnotowane wejście: Tytus Chałubiński wraz z zakopiańskimi przewodnikami około 1880 r.[4]

Drogi wspinaczkowe:

  1. Z Doliny Hińczowej; I w skali tatrzańskiej, czas przejścia od podstawy ściany 15 min
  2. Z Doliny Piarżystej, od północnego zachodu; I, 30 min
  3. Zachodnią ścianą, droga Mączki; IV, 2 godz.
  4. Zachodnią ścianą, droga Handla; VI, A0, 5 godz.[3]
 
Widok z Doliny Hińczowej

Przypisy edytuj

  1. ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska. Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  3. ↑ a b Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.
  4. ↑ a b Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część V. Cubrynka – Skrajna Baszta. Warszawa: Sport i Turystyka, 1954.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zadnia_Piarżysta_Przełęcz&oldid=69559451”