Zaranie Śląskie
Zaranie Śląskie – kwartalnik poświęcony kulturze i historii Śląska, wydawany w latach 1907–2007 (z przerwami) w Cieszynie i Katowicach (w różnych okresach). W latach 1957–1992 był organem Śląskiego Instytutu Naukowego w Katowicach.
| ||
 Pierwszy numer kwartalnika | ||
| Częstotliwość | kwartalnik | |
| Państwo |  Polska
| |
| Rodzaj czasopisma | kultura i historia Śląska | |
| Pierwsze wydanie | 1907 | |
| Ostatnie wydanie | 1992 | |
| Format | B5 | |
| ISSN | 0044-183X | |
HistoriaEdytuj
Pierwszy numer ukazał się 15 października 1907 w Cieszynie, jego redaktorem był pisarz i etnograf Ernest Farnik. Oficjalnym wydawcą było wówczas Polskie Towarzystwo Ludoznawcze w Cieszynie. W początkowym okresie istnienia „Zarania Śląskiego” z pismem związani byli m.in. Andrzej Hławiczka, Józef Londzin, Jerzy Kubisz, Bernard Kotula i Jan Łysek[1]. Redaktorami pisma byli m.in.: Zdzisław Hierowski, Kazimierz Popiołek, Wilhelm Szewczyk, Marian Grzegorz Gerlich.
Artykuły poruszały tematykę związaną z folklorem, literaturą i historią Ziemi Śląskiej.
Wydawanie kwartalnika zawieszono w 1912. Ponownie zaczęto go wydawać w Katowicach w 1929[2].
W latach 2000-2007 ukazywało się jako "Zaranie Śląskie. Seria Nowa”, ale z numeracją roczników nawiązujących do wcześniejszych numerów[3]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Józef Chlebowczyk: Nad Olzą. Katowice: 1971, s. 107.
- ↑ Alicja Galas: Dzieje Śląska w datach. [dostęp 26 sierpnia 2008].
- ↑ Zaranie Śląskie. Seria Nowa 2000-2007, R. 57-64.