Zasłonak morelowy
Zasłonak morelowy (Cortinarius armeniacus (Schaeff.) Fr. – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1]
.JPG)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zasłonak morelowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius armeniacus (Schaeff.) Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 304 (1838) | |
.JPG)
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1774 Jacob Christian Schäffer nadając mu nazwę Agaricus armeniacus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1838 Elias Magnus Fries, przenosząc go do rodzaju Cortinarius[1].
Niektóre synonimy nazwy naukowej[2]:
- Agaricus armeniacus Schaeff. 1774
- Cortinarius armeniacus (Schaeff.) Fr. 1838, var. armeniacus
- Cortinarius armeniacus var. badius Soop 1993
- Hydrocybe armeniaca (Schaeff.) Wünsche 1877
Nazwę polską nadał Andrzej Nespiak w 1981 r.[3].
Morfologia edytuj
Średnica 3-7 cm, kształt u młodych owocników stożkowaty, później łukowaty, w końcu rozpostarty z tępym garbem. Brzeg kapelusza jest gładki, ostry, początkowo podwinięty. U młodych owocników zwisają z niego pozostałości białej zasnówki. Kapelusz jest słabo higrofaniczny. W stanie wilgotnym ma barwę intensywnie pomarańczowobrązową, w stanie suchym ochrowożółtą. Młode owocniki często są białawe[4].
Wąsko przyrośnięte, szerokie. U młodych owocników są jasnoochrowobrązowe, u starszych rdzawobrązowe. Na ostrzach znajdują się delikatne, białawe włókna[4].
Wysokość 4-9 cm, grubość 7-14 mm, kształt walcowaty lub maczugowaty, u podstawy maczugowato poszerzony do 25 mm. Jest pełny i sprężysty. Powierzchnia początkowo jasnobrązowa z delikatnymi, białymi włókienkami, później naga[4].
Cienki, o barwie od białawej do jasnobrązowej. Smak łagodny, zapach owocowy[4].
Występowanie i siedlisko edytuj
Występuje w Ameryce Północnej i w Europie[5].
Rośnie na ziemi, w lasach iglastych i mieszanych na kwaśnych glebach, szczególnie pod świerkami. Owocniki wytwarza od sierpnia do listopada[3].
Znaczenie edytuj
Żyje w mikoryzie z drzewami[3]. W niektórych atlasach grzybów jest uważany za grzyb niejadalny[4], w Rosji jednak jest grzybem jadalnym[6].
Gatunki podobne edytuj
Zasłonak nerkowaty (Cortinarius renidens). Ma podobne ubarwienie, ale jest bardziej higrofaniczny i na trzonie posiada resztki żółtej zasnówki[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2015-04-10].
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2015-01-10]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2015-04-08].
- ↑ Eric Boa: Wild edible fungi: A global overview of their use and importance to people. FAO, 2004, seria: Non-wood Forest Products 17. ISBN 92-5-105157-7.