Zasłonak srebrzysty
Zasłonak srebrzysty, zasłonak srebrny (Cortinarius argentatus (Pers.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
_Fr_670371.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zasłonak srebrzysty |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius argentatus (Pers.) Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 279 (1838) [1836–1838] | |
_Fr_779813.jpg)
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1801 r. Christiaan Hendrik Persoon nadając mu nazwę Agaricus argentatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Elias Fries w 1838 r.[1]
- Agaricus argentatus Pers. 1801
- Cortinarius argentatus var. griseobrunneus Bidaud & Reumaux 2002
- Gomphos argentatus (Pers.) Kuntze 1891
- Inoloma argentatum (Pers.) Wünsche 1877
- Inoloma argentatum var. gracile Killerm. 1930
Franciszek Błoński w 1888 r. nadał mu polską nazwę zasłonak srebrzysty. Andrzej Nespiak w 1975 r. zmienił ją na zasłonak srebrny. Władysław Wojewoda w 2003 r. zaakceptował nazwę podaną przez F. Błońskiego[3].
Morfologia edytuj
Średnica 4–9 cm, początkowo dzwonkowaty, później wypukły, często z garbkiem, czasem z wklęsłym środkiem. Powierzchnia sucha, jedwabista, czasem pomarszczona, biaława, białawo-fioletowa, jasnosrebrna, pośrodku jaśniejsza, po wyschnięciu żółtawa, jasnoochrowa[4].
Grube, wąskie, ząbkowane, najpierw białe lub kremowe, później czerwonobrązowe[4].
Wysokość 7–10 cm, grubość 1–2 cm, cylindryczny, czasami nieco wrzecionowaty z niewielkim zgrubieniem u podstawy, początkowo pełny, potem pusty. Powierzchnia jedwabiście włóknista, gładka, biaława lub tej samej barwy co kapelusz[4].
Wodnisty, blado białawy, o słabym zapachu rzodkiewki[4].
- Cechy mikroskopowe
Wysyp zarodników rdzawobrązowy. Zarodniki 8–10 μm, migdałkowate, z brodawkowatą powierzchnią[4].
Występowanie i siedlisko edytuj
Znane jest występowanie tego gatunku we wschodniej części Ameryki Północnej (W USA i Kanadzie), w Europie i w Rosji[5]. W Polsce do 2003 r. znane były tylko trzy stanowiska, wszystkie już historyczne, bo z lat 1888–1900. Na podanych stanowiskach zasłonak srebrzysty rósł na ziemi w lasach liściastych lub mieszanych. Według W. Wojewody jest to już gatunek na terenie Polski wymarły[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-09-27].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2021-09-27].
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e Cortinarius argentatus. Павутинник сріблястий [online] [dostęp 2021-09-27].
- ↑ Mapa zasięgu Cortinarius argentatum (Pers/) Fr. [online] [dostęp 2021-09-27].