Zawciąg jałowcolistny

Zawciąg jałowcolistny (Armeria caespitosa) – gatunek rośliny należący do rodziny ołownicowatych. Pochodzi z południowej Europy (Hiszpania). W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna, znajduje się też w kolekcji wielu ogrodów botanicznych.

Zawciąg jałowcolistny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

ołownicowate

Rodzaj

zawciąg

Gatunek

zawciąg jałowcolistny

Nazwa systematyczna
Armeria caespitosa (Ortega) Boiss.
Fl. portug. 1:442. 1813-1820
Synonimy
  • Armeria juniperifolia (Vahl) Hoffmanns. & Link
Zawciąg jałowcolistny

Morfologia edytuj

Pokrój
Roślina poduszkowa, tworząca wypukłe i bardzo gęste poduszki o wysokości 2–3 cm. Składają się one z pojedynczych kwiatów tworzących rozetki o średnicy 1–2 cm.
Liście
Równowąskie, igiełkowe, wyłącznie jako liście różyczkowe. Są zimotrwałe.
Kwiaty
Zebrane w główkę wyrastającą na cienkiej szypułce na szczycie łodygi. Pojedyncze kwiaty są promieniste, różowo-czerwone. Szczególnie zbite głowki kwiatów występują u kultywara `Bevan`s Variety`.

Biologia i ekologia edytuj

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie w maju.

Uprawa edytuj

Szczególnie nadaje się do ogrodów skalnych, na obwódki rabat i na wrzosowiska. Najlepiej rośnie na piaszczysto-gliniastej glebie o lekko kwaśny odczynie i na słonecznym stanowisku. Wymaga umiarkowanej wilgotności, źle toleruje nadmiar wody w glebie. Dlatego też warstwę gleby należy zdrenować żwirem, a w czasie deszczowej jesieni należy zabezpieczyć go przed nadmiarem wody. Jest wystarczająco mrozoodporny. Rozmnaża się go przez podział kępek. Można też ukorzeniać pojedyncze roślinki oderwane od poduszki, najlepiej w piaszczystym podłożu w inspekcie. Najlepiej robić to po przekwitnięciu roślin, ukorzenia się dość trudno.

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Eugeniusz Radziul: Skalniaki. Warszawa: PWRiL, 2007. ISBN 978-83-09-01013-5.
  • Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.