Zawodzisko

Zawodzisko – wzniesienie o wysokości 995 m n.p.m., w południowo-zachodniej Polsce w Górach Bialskich w Sudetach Wschodnich.

Zawodzisko

Widok od strony zachodniej z Suchej Drogi. Na pierwszym planie widoczne Wielkie Rozdroże.
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety Wschodnie Góry Bialskie
Wysokość	995 m n.p.m.
Położenie na mapie Sudetów Zawodzisko
50°15′51,924″N 16°57′22,354″E

Położenie

Wzniesienie położone, w północnej części Gór Bialskich w Sudetach Wschodnich, około 2,9 km, na zachód od południowej granicy małej wioski Bielice i 1,1  km na południowy zachód od wzniesienia Czernica.

Fizjografia

Wzniesienie o zróżnicowanych zboczach i niewielkim mało wykształconym płaskim szczycie, wyrastającym minimalnie ponad niewielką wierzchowinę. Wzniesienie ma postać wydłużonego nieregularnego wału w kształcie rogala o spłaszczonej powierzchni szczytowej. Wyrasta z południowo-zachodniego zbocza wzniesienia Czernica na kierunku SW-NE. Charakteryzujące się nieregularną rzeźbą, urozmaiconym ukształtowaniem, mało wyraźnie podkreślonymi dość stromo opadającymi do dolin rzecznych zboczami: wschodnim, południowo-wschodnim i północno-zachodnim. Południowe zbocze szerokim, pasem grzbietowym opada w stronę Wielkiego Rozdroża. Całe wzniesienie położone jest na obszarze Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego. Wzniesienie wyraźnie wydzielają doliny potoków lewych dopływów Białej Lądeckiej: Złotego Potoku od południowego zachodu, bezimiennego potoku od północnego wschodu i Bielawki od południowego wschodu. Południowym, wschodnim i północno-wschodnim zboczem wzniesienia na poziomie 965–940 m n.p.m. trawersuje Bialski Dukt a północnym i północno-zachodnim zboczem prowadzi droga z Nowego Gierałtowa do Suchej Przełęczy. Położenie wzniesienia na tle wyższych wzniesień, kształt i mało wyraźnie podkreślona część szczytowa czynią wzniesienie trudno rozpoznawalnym w terenie.

Budowa

Wzniesienie w całości zbudowane ze skał metamorficznych łupków łyszczykowych i gnejsów gierałtowskich. Szczyt i zbocza wzniesienia pokrywa niewielkiej grubości warstwa młodszych osadów glin, żwirów, piasków i lessów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich i osadów powstałych w chłodnym, peryglacjalnym klimacie.

Roślinność

Wzniesienie częściowo porośnięte monokulturowym lasem świerkowym regla dolnego. Drzewostan porastający szczytowe partie wzniesienia pod koniec XX wieku częściowo dotknęły zniszczenia wywołane katastrofą ekologiczną w Sudetach, obecnie w miejscach częściowo zniszczonego drzewostanu porasta świerkowy młodnik. Na południowo-zachodnim zboczu poniżej szczytu rozciąga się wzdłuż Złotego Potoku niewielka śródleśna polana.

Inne

• W bliskiej odległości od wzniesienia na Wielkim Rozdrożu kręcono sceny do filmu "Baza ludzi umarłych" wg.powieści Marka Hłaski Następny do raju.

Turystyka

Przez szczyt wzniesienia nie prowadzi szlak turystyczny.

Północnym zboczem w bliskiej odległości od szczytu prowadzi:

• – czerwony szlak turystyczny z Przełęczy Gierałtowskiej do Przełęczy Suchej przez Wielkie Rozdroże.
• – fragment niebieskiego międzynarodowego szlaku turystycznego Atlantyk – Morze Czarne E3 przechodzącego przez Stary Gierałtów, Wielkie Rozdroże do Przełęczy Staromorawskiej i dalej.
  • – szlak rowerowy niebieski ze Schroniska PTTK "Na Śnieżniku" do Przełęczy Gierałtowskiej.
  • – czerwony szlak rowerowy z Przełęczy Dział do Bielic.

Bibliografia

• Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, tom 16 Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "KRAJ", Warszawa 1993, ISBN 83-7005-095-6
• Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-911777-1-8