Zbarascy herbu własnego
Zbarascy – magnacki ród książęcy, pieczętujący się herbem Korybut[1], będący gałęzią rodu kniaziów Nieświckich, którzy przybrali nowe nazwisko od znajdującego się w ich posiadaniu Zbaraża na Wołyniu.
Członkowie rodu edytuj
- Michał Zbaraski Wiśniowiecki (zm. w 1517 r. lub następnym) – kniaź, protoplasta rodu Wiśniowieckich
- Mikołaj Zbaraski (zm. 1574) – starosta krzemieniecki
- Jerzy Zbaraski (zm. 1580) – starosta piński i sokalski
- Stefan Andrejewicz Zbaraski (ur. ok. 1518, zm. 1585) – wojewoda trocki i witebski
- Janusz Zbaraski (ur. przed 1553, zm. 1608) – wojewoda bracławski
- Jerzy Zbaraski (ur. ok. 1573, zm. 1631) – kasztelan krakowski
- Krzysztof Zbaraski (ur. ok. 1580, zm. 1627) – koniuszy wielki koronny
Pałace, zamki, dwory edytuj
na Wołyniu edytuj
-
-
Pozostałości zamku w Tokach
Inne siedziby rodu:
- ruiny zamku w Białokrynicy (obok pałac Czosnowskich)
- niezachowany zamek w Zbarażu Starym
w Małopolsce edytuj
-
Dwór w Łodygowicach -
-
-
Pozostałości zamku w Solcu nad Wisłą
Kontrowersje edytuj
W XIX wieku historyk Kazimierz Stadnicki, zakwestionował pogląd o litewskim (od wielkiego księcia Gedymina) rodowodzie książąt Zbaraskich i wywodzących się od nich Wiśniowieckich. Pretekstem do tego było odnalezienie przez Stadnickiego zapisu, że wszyscy synowie Korybuta Dymitra zeszli z tego świata bezpotomnie. Hipotezę oprotestował Józef Puzyna[2].
Badania genetyczne edytuj
Pochodzenie Zbaraskich od Ruryka zostało ostatnio potwierdzone badaniami genetycznymi, na co zwrócił uwagę Mariusz Kowalski w książce Księstwa Rzeczpospolitej (2013). Badaniom haplogrupy y-dna poddał się żyjący współcześnie przedstawiciel rodu Woronieckich, wywodzący się w linii męskiej, podobnie jak Zbarascy, od Nieświckich. Układ markerów zawartych w chromosomie Y Woronieckich okazał się identyczny z układem, jaki posiadają żyjący współcześnie przedstawiciele rodów wywodzących się niewątpliwie od Ruryka: Puzynowie, Massalscy, Gagarinowie, Kropotkinowie, Putiatynowie[3].
Przypisy edytuj
- ↑ znane są herby złożone Zbaraskich, gdzie pole własne przedstawia odmianę herbu Korybut (pozbawioną gwiazdy)
- ↑ Romuald Romański: Książę Jeremi Wiśniowiecki. Warszawa: Bellona, 2009, s. 12. ISBN 978-83-11-11524-8.
- ↑ Mariusz Kowalski, Mariusz Kowalski, Prace Geograficzne = Geographical Studies / Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyckiego, nr 238, „CBGiOŚ. IGiPZ PAN, call no. 149.566”, 2013 [dostęp 2024-02-26].