Zbigniew August Miszke
Zbigniew August Miszke (ur. 21 marca 1881 w Bochni, zm. 9 listopada 1944 w Krakowie) – polski urzędnik konsularny.
Zbigniew August Miszke - konsul RP w Kurytybie | |
Data i miejsce urodzenia |
21 marca 1881 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 listopada 1944 |
Kierownik Wicekonsulatu RP w Genui | |
Okres |
od 1 października 1919 |
Kierownik Konsulatu RP w Trieście | |
Okres |
od 1 stycznia 1921 |
Poprzednik | |
Następca | |
Kierownik Konsulatu RP w Kurytybie | |
Okres |
od 1 czerwca 1922 |
Poprzednik | |
Następca | |
Kierownik Konsulatu Generalnego RP w Monachium | |
Okres |
od 16 lipca 1930 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Sylwerego, naczelnika salin wielickich, i Zofii z Głowackich (1832–1901). Brat Kamili (ur. 1866), Maksymiliana (1868–1942), Mieczysława Karola i Kazimierza[1]. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Grazu i Akademii Eksportowej w Wiedniu (Exportakademie). Praktykował w Domu Handlowym S. Blanc w Paryżu (1908–1909) oraz w firmie Henryk Lilpop i S-ka w Warszawie (1911). Pełnił funkcję w austro-węgierskiej służbie konsularnej (1911–1917).
W 1918 przeszedł do polskiej służby zagranicznej, w której powierzono mu m.in. funkcje: sekretarza konsulatu w Bernie (1918–1919), wkons. kier. konsulatem w Genui (1919–1921), kons./kier. konsulatu w Trieście (1921–1922), konsula w Kurytybie (1922–1928), urzędnika w MSZ (1928–1930, 1931–1933), konsula KG w Monachium (1930–1931). Z dniem 1 lutego 1933 przeniesiony w stan nieczynny[2][3][4][5].
Był mężem Eugenii z Czyżowskich (ur. 1890).
Ordery i odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (31 lipca 1939)[6]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[5]
Przypisy edytuj
- ↑ Zbigniew August Miszke [online], geni_family_tree [dostęp 2021-12-16] (pol.).
- ↑ Polski Słownik Biograficzny t. 21 s. 374
- ↑ Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik (opr.): Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1945 : informator archiwalny, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020.
- ↑ Krzysztof Smolana (opr.): Urzędnicy Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1945. Przewodnik biograficzny, tom 1, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020.
- ↑ a b Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1933. Warszawa: Klub Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej, 1933, s. 54. [dostęp 2021-12-16].
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 179, poz. 430 „za ofiarność na cele obrony Państwa”.
Bibliografia edytuj
- Krzysztof Smolana (opr.): Urzędnicy Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1945. Przewodnik biograficzny, tom 1, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020.
- Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik (opr.): Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1945 : informator archiwalny, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020.