Zonitis nana

Zonitis nana – gatunek chrząszcza z rodziny oleicowatych.

Zonitis nana
Ragusa, 1881
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	oleicowate
Podrodzina	Nemognathinae
Plemię	Nemognathini
Rodzaj	Zonitis
Gatunek	Zonitis nana
Synonimy
Zonitis apicalis Motschulsky, 1872 Zonitis laticollis Escherich, 1892 Zonitis motschulskyi Kaszab, 1958

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1872 roku przez Wiktora Moczulskiego pod nazwą Zonitis apicalis. Okazała się ona jednak być młodszym homonimem, w związku z czym za ważną uznaje się tą nadaną w 1881 roku przez Emila Enrico Ragusę.

Chrząszcz o wydłużonym, prawie walcowatym ciele długości od 8 do 12 mm. Głowa jest duża, dość szeroka, ale nieco tylko szersza od przedplecza, trójkątna, za oczami równomiernie zakrzywiona, nienabrzmiała. Punktowanie głowy jest dość grube i gęste, a owłosienie czarne. Czarne czułki są długie, nitkowate, o członie drugim prawie tak długim jak pierwszy. Głaszczki szczękowe mają wąski człon ostatni i nie są silnie wydłużone. Przedplecze jest mocno poprzeczne, niemal dwukrotnie szersze niż dłuższe, o łukowato zaokrąglonych kątach przednich i niemal równoległych brzegach bocznych. Jego powierzchnia jest grubo, ale niezbyt gęsto i rzadziej niż głowa punktowana, porośnięta jasnym owłosieniem, pozbawiona silnych wcisków. Ubarwienie przedplecza jest żółte do żółtobrązowego. Kolor tarczki jest jednolicie czarny. Pokrywy są delikatnie, gęsto i jasno owłosione, żółte do żółtobrązoworudych. Pozbawione są listewek krawędziowych, a szczyty mają osobno zaokrąglone. Odnóża są czarne, o stopach z mocno powiększonym pierwszym członem i podwójnie grzebykowanymi na spodzie pazurkami. Golenie ostatniej pary mają równie cienkie ostrogi zewnętrzną i wewnętrzną, tą ostatnią zaostrzoną.

Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Francji (w tym z Korsyki), Szwajcarii, Włoch (w tym z Sycylii), Czech, Słowacji, Węgier, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Bułgarii, Albanii, Grecji oraz południowoeuropejskiej części Rosji, a w Azji z anatolijskiej części Turcji, Syrii, Jordanii i Izraela.