Zsolt Durkó

węgierski kompozytor

Zsolt Durkó (ur. 10 kwietnia 1934 w Segedynie, zm. 2 kwietnia 1997 w Budapeszcie[1]) – węgierski kompozytor.

Zsolt Durkó
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1934
Segedyn

Pochodzenie

węgierskie

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 1997
Budapeszt

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Życiorys

edytuj

W latach 1955–1960 studiował u Ferenca Farkasa w Akademii Muzycznej w Budapeszcie[2][3], następnie w latach 1961–1963 w Accademia di Santa Cecilia w Rzymie u Goffredo Petrassiego[3]. Po powrocie do Węgier wykładał w latach 1971–1977 w Akademii Muzycznej w Budapeszcie, współpracował też z węgierskim radiem[3]. Wielokrotnie nagradzany, otrzymał m.in. Premio d’Atri (1963)[4], nagrodę im. Erkela (1968)[2][4], nagrodę Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Paryżu (1975)[2], nagrodę Kossutha (1978)[3] i nagrodę Bartók-Pásztory (1983)[3].

Twórczość

edytuj

Był przedstawicielem muzyki współczesnej, wplatał jednak do swojej twórczości elementy archaizowanej stylizacji, imaginacyjnie nawiązując do tradycyjnych form i technik muzycznych[2][3]. Język harmoniczny Durkó jest atonalny[4]. W swoich utworach wykorzystywał fragmenty węgierskiej muzyki ludowej[1][4].

Ważniejsze kompozycje

edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[2][3])

Utwory orkiestrowe

  • Episodi sul tema B-A-C-H (1962–1963)
  • Organismi na skrzypce i orkiestrę (1964)
  • Una rapsodia ungherese na 2 klarnety i orkiestrę (1964–1965)
  • Cantilene na fortepian i orkiestrę (1968)
  • Concerto for Orchestra (1970)
  • Ballad na orkiestrę młodzieżową (1970)
  • Fantázia és utójáték na orkiestrę młodzieżową (1979)
  • Quattro dialoghi na 2 perkusistów i orkiestrę (1979)
  • Refrains na skrzypce i orkiestrę kameralną (1979)
  • Koncert fortepianowy (1980)
  • Ornamenti I (1984)
  • Ornamenti II (1985)
  • Koncert skrzypcowy (1992–1993)

Utwory kameralne

  • 11 pezzi per quartetto d’archi (1962)
  • Improvvisazioni na kwintet dęty (1965)
  • 2 kwartety smyczkowe (165, 1969)
  • Symbols na róg i fortepian (1968–1969)
  • Colloides na flet i zespół kameralny (1969)
  • Quartetto d’ottoni (1970)
  • Iconography No. 1 na 2 wiolonczele i klawesyn (1971)
  • Iconography No. 2 na róg solo i 7 instrumentów (1971)
  • Fire Music na flet, klarnet, fortepian i trio smyczkowe (1971)
  • Chamber Music na 2 fortepiany i 11 instrumentów smyczkowych (1972–1973)
  • Serenata na 3 harfy (1973)
  • Varianti na altówkę i fortepian (1974)
  • Turner Illustrations na skrzypce i 14 instrumentów (1976)
  • 8 Duos na 2 rogi (1978)
  • 5 utworów na tubę i fortepian (1978)
  • Movements na tubę i fortepian (1980)
  • 3 Essays na klarnet i fortepian (1983)
  • Sinfonietta na 10 instrumentów dętych (1983)
  • Impromptus na flet i zespół kameralny (1983)
  • Clair- obscure na organy i trąbkę (1984)
  • Téli zene na flet i zespół kameralny (1984)
  • Sekstet na 5 klarnetów i fortepian (1987)
  • Oktet dęty (1988)

Utwory fortepianowe

  • Psicogramma (1964)
  • Chance (1972)
  • Microstructures (1973)
  • Dwarfs and Giants (1974)

Utwory organowe

  • Assonance (1972)
  • Andromeda (1980)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Dartmouth Concerto na sopran i orkiestrę kameralną (1966)
  • Fioriture na chór kameralny i orkiestrę (1966)
  • Altamira na chór kameralny i orkiestrę (1967–1968)
  • oratorium Halotti beszed na tenora, baryton, chór i orkiestrę (1967–1972)
  • Hat tenulmány na chór i fortepian (1970–1972)
  • Cantata No. 1 do słów Endre Adyego na baryton, chór i orkiestrę (1971)
  • Cantata No. 2 do słów Endre Adyego na chór i orkiestrę (1972)
  • Hét dallamrajz na chór i fortepian (1972)
  • Széchenyi Oratorio na baryton, chór i orkiestrę (1981–1982)
  • Pillanatképek a Kalevaláboi na chór (1986)
  • Ilmarinen na chór (1986)
  • 3 English Verses na mezzosopran i 12 instrumentów (1991)

Opera

  • Mózes (1972–1977, premiera Budapeszt 15 maja 1977)

Przypisy

edytuj
  1. a b Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 211–212. ISBN 978-83-01-13410-5.
  2. a b c d e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 488. ISBN 83-224-0223-6.
  3. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 959–960. ISBN 0-02-865527-3.
  4. a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 232. ISBN 0-674-37299-9.