Łódka nabojowa
Łódka nabojowa to metalowy element łączący kilka nabojów w celu przyspieszenia ładowania samej broni lub doładowywania magazynków.
Z tego powodu łódki nabojowe mają pojemność skorelowaną z pojemnością magazynków, do których są skonstruowane, lub mieszczą tyle nabojów, by kilkoma ładowaniami napełnić dany magazynek. Stosowane są najczęściej w karabinach powtarzalnych, samopowtarzalnych, automatycznych oraz wielu działach przeciwlotniczych.
Najczęściej łódka nabojowa ma formę łukowato zakrzywionego (w przypadku magazynków łukowych) lub prostego (przy magazynkach pudełkowych) paska blachy z zagiętymi brzegami tak że można między nie a spód łódki wsunąć kryzy łusek nabojów. Opierając krótszy brzeg łódki o wylot magazynka lub specjalne wcięcie w zamku, można jednym ruchem wsunąć naboje do środka. Po wprowadzeniu lub wystrzeleniu nabojów łódka jest odrzucana. Podczas przerw w walce obronnej żołnierze mogą zebrane łódki powtórnie doładowywać nabojami luzem.
BibliografiaEdytuj
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 114. ISBN 83-86028-01-7.
