Żaba kaukaska

gatunek płaza

Żaba kaukaska[3] (Rana macrocnemis) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny żabowatych występujący na Kaukazie, w Azji Mniejszej do północnego Iranu. Dorasta do 5–8 cm długości i spotykany jest na obszarach wilgotnych, w tym w lasach liściastych. Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z m.in. rozległym zasięgiem występowania i zdolnością do zasiedlania wielu typów siedlisk.

Żaba kaukaska
Rana macrocnemis[1]
Boulenger, 1885
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

żabowate

Rodzaj

Rana

Gatunek

żaba kaukaska

Synonimy
  • Rana camerani Boulenger, 1886[1]
  • Rana holtzi Werner, 1898[1]
  • Rana macrocnemis camerani Boulenger, 1886[1]
  • Rana macrocnemis holtzi Werner, 1898[1]
  • Rana kisatibensis Riabinin, 1928[1]
  • Rana temporaria warenzowi Terentjev, 1923[1]
  • Rana macrocnemis angeloi Bogachev, 1927[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Wygląd edytuj

Płaz ten dorasta do 5–8 cm długości[4]. Występują zęby lemieszowe oraz błona pławna. Pysk zaokrąglony lub lekko ostry. U samców obecne są wewnętrzne rezonatory oraz modzele godowe. Skóra na boku ciała i udach gładka. Grzbiet ma kolor oliwkowy, szary, ciemnofioletowy, pomarańczoworóżowawy, czerwonawy lub brązowy, pokryty jest również ciemnymi kropkami. Brzuch zazwyczaj różowawy lub pomarańczowoczerwony, czasami białawy lub żółtawy. Gardło białe lub szarawe, występują również czasami kropki[5].

Zasięg występowania i siedlisko edytuj

Występuje na Kaukazie i w Azji Mniejszej do północnego Iranu[2]. Północną granicę zasięgu wyznaczają północno-wschodnie wybrzeże Morza Czarnego w Rosji, Kraj Krasnodarski, Kraj Stawropolski, Osetia Północna oraz północny Dagestan. Na południu zasięg dochodzi do południowej Turcji, północnego Iraku i północnego Iranu; być może także do gór Kopet-dag w południowym Turkmenistanie, choć stwierdzenia z tego kraju nie zostały potwierdzone dalszymi badaniami i mogą dotyczyć populacji wymarłych lub błędnie oznaczonych osobników muzealnych[5]. Gatunek ten występuje na wysokościach do 3000 m n.p.m.[2]

R. macrocnemis zasiedla głównie wilgotne obszary, w tym lasy liściaste, iglaste i mieszane, bagna, stepy czy hale. Spotykany również w suchych obszarach położonych blisko jezior, rzek i strumieni[2]. Jeden z najliczniejszych płazów Kaukazu – jego zagęszczenie może dochodzić do kilku tysięcy osobników na hektar[5].

Rozmnażanie i rozwój edytuj

Gatunek ten hibernuje w wodzie lub na lądzie od końca września lub początku października do lutego–maja w zależności od wysokości bezwzględnej. Do rozrodu dochodzi od lutego do końca sierpnia (zazwyczaj od kwietnia do maja), w zależności od pogody i wysokości bezwzględnej. Występuje ampleksus pachowy. Samica składa 580–3500 jaj, a do przeobrażenia dochodzi od końca maja do początku października (zazwyczaj następuje to w czerwcu–lipcu). Na większych wysokościach bezwzględnych kijanki niekiedy hibernują w zimnych głębokich zbiornikach wodnych i do przeobrażenia dochodzi u nich później. Dojrzałość płciowa osiągana jest w 2–3 roku życia, a długość życia wynosi 5–12 lat[5].

Status edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje żabę kaukaską jako gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z szerokim zasięgiem występowania, tolerancją różnych rodzajów siedlisk, dużymi rozmiarami populacji oraz małą szansą, że rozmiary populacji spadają wystarczająco szybko, żeby zakwalifikować ten gatunek do bardziej zagrożonej kategorii w czerwonej księdze gatunków zagrożonych. Jednakowoż na niektórych obszarach Kaukazu niektóre populacje odnotowują znaczący spadek w liczebności, co spowodowane jest deforestacją oraz drapieżnictwem ze strony introdukowanego szopa pracza[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h Rana macrocnemis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e Kuzmin i inni, Rana macrocnemis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2008 [dostęp 2023-03-11] (ang.).
  3. Bożenna Grabińska, GEOGRAFIA PŁAZÓW EUROPY NA TLE ŚWIATA, „Zeszyty Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN”, 1997, s. 15.
  4. Christophe Dufresnes, Amphibians of Europe, North Africa and the Middle East, 19 stycznia 2019, s. 95, ISBN 978-1-4729-4137-4.
  5. a b c d Rana macrocnemis: Iranian Long-Legged Frog, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA, 2001 [dostęp 2023-03-06].