Żyworódka pierzasta

Żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata) – gatunek rośliny z rodziny gruboszowatych (Crassulaceae). Pochodzi z Madagaskaru, rozprzestrzeniona została także i stała się gatunkiem inwazyjnym w Azji, Australii i wyspach Oceanu Spokojnego oraz w Ameryce Środkowej[3]. W Polsce jest jednym z kilku gatunków rozmnóżek uprawianych jako rośliny pokojowe.

Żyworódka pierzasta
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Saxifraganae

Rząd

skalnicowce

Rodzina

gruboszowate

Rodzaj

kalanchoe

Gatunek

żyworódka pierzasta

Nazwa systematyczna
Kalanchoe pinnata (Lam.) Pres.
Syn. pl. 1:446. 1805
Rozmnóżki

Nazewnictwo

edytuj

Polska nazwa rodzajowa pochodzi od nietypowego sposobu rozmnażania się roślin z rodzaju Kalanchoe. Dawniej ten gatunek wraz z kilkoma innymi zaliczany był przez niektórych botaników do rodzaju Bryophyllum (płodnolist), co po grecku oznacza kiełkujący liść i nazwa ta dobrze oddaje sposób rozmnażania się tej rośliny. W języku polskim roślina ta nazywana jest także kalanchoe pierzastym, płodnolistem pierzastym, kielichowym lub briofilum pierzastym. W języku łacińskim również posiada wiele synonimów świadczących o tym, że przez różnych botaników była różnie klasyfikowana: Bryophyllum calycinum Salisb., Bryophyllum pinnatum (Lam.) Oken, Cotyledon pinnata Lam., Crassula pinnata L. f., Kalanchoe pinnata var. calcicola H. Perrier, Sedum madagascaricum Clus. ex Fröd.[3]

Morfologia

edytuj
Łodyga
Wzniesiona, prosta, gruba, nierozgałęziająca się, naga. Dochodzi do 1,8 metra wysokości[4].
Liście
Soczyste, pierzasto podzielone, składają się z 3–5 owalnych listków z ząbkowaną krawędzią[4].
Kwiaty
Wyrastają na długich pędach, tworząc wierzchotkę. Mają zielonkawobiałą, purpurowo nabiegłą, 4-łatkową, cylindryczną koronę, 8 pręcików i 4 słupki. Roślina zakwita uprawiana w Europie Środkowej zimą.

Biologia

edytuj

Bylina, sukulent liściowy i pędowy. Roślina żyworodna, jednak w odróżnieniu od niektórych innych przedstawicieli tego gatunku nie tworzy licznych rozmnóżek na brzegu liści (tak jak np. żyworódka Daigremonta). Rozmnóżki pojawiają się na brzegach liści, pomiędzy ich ząbkami zwykle po ich odłamaniu, gdy leżą na podłożu[4]. Rozmnóżki wyrastając na soczystych liściach posiadają pewien zapas wody i mogą przez jakiś czas przetrwać niesprzyjające warunki (susza), a gdy tylko wilgotność gleby im na to pozwoli, szybko kiełkują. Roślina może ukorzeniać się także z łodygi i liści.

Zastosowanie

edytuj
Roślina lecznicza
Posiada szerokie zastosowanie lecznicze, stosowana zarówno zewnętrznie jak i wewnętrznie. Ma działanie wirusobójcze, grzybobójcze i bakteriobójcze.
Roślina ozdobna
W klimacie umiarkowanym jest uprawiana w doniczkach jako roślina pokojowa.

Uprawa

edytuj

Roślina ta nie lubi nadmiaru wody, gdyż powoduje to gnicie korzeni, podlewać należy ją więc umiarkowanie. W zimie powinna przebywać w dobrze oświetlonych miejscach (np. na parapetach okiennych). W lecie można ją wynieść na balkon. Gdy nadmiernie wyrośnie, jej wygląd może stać się nieatrakcyjny, w związku z czym należy ją wcześniej przez rozmnóżki rozmnożyć, a stare egzemplarze wyrzucić. Rośnie dobrze w każdej żyznej ziemi, która nie powinna tylko być ciężka i gliniasta. Po przekwitnięciu należy ściąć kwiatostan, by nie wytwarzały się nasiona (ich wytwarzanie osłabia roślinę, a nie są one ozdobne). Rozmnaża się ją poprzez rozmnóżki, które doskonale ukorzeniają się.

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).
  3. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-03-22].
  4. a b c Air Plant. [w:] Flowers of India [on-line]. [dostęp 2010-08-07]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Jarosław Rak: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Cz. II. Edward Kawecki (zdjęcia). Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1998. ISBN 83-7073-089-2.
  • Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.