(101) Helena
planetoida
(101) Helena – planetoida występująca w pasie głównym planetoid.
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
15 sierpnia 1868 |
| Numer kolejny |
101 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
2,5828 au |
| Mimośród |
0,1421 |
| Peryhelium |
2,2157 au |
| Aphelium |
2,9499 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
4 lata 55 dni 4 godziny |
| Średnia prędkość |
18,44 km/s |
| Inklinacja |
10,20° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
65,8 km |
| Masa |
3,0×1018 kg |
| Średnia gęstość |
2,0 g/cm3 |
| Okres obrotu |
(23 h 4 min 48 s) h |
| Albedo |
0,19 |
| Jasność absolutna |
8,3m |
| Typ spektralny | |
| Średnia temperatura powierzchni |
~173 K |
| Satelity naturalne |
brak danych |
Odkrycie edytuj
Została odkryta 15 sierpnia 1868 roku w Detroit Observatory w mieście Ann Arbor przez Jamesa Watsona. Nazwa planetoidy pochodzi od Heleny Trojańskiej, według mitologii greckiej córki Zeusa występującego pod postacią łabędzia i Ledy. Nazwę Helena nosi również mały księżyc Saturna.
Orbita edytuj
(101) Helena jest obiektem o średnicy ok. 66 km, krążącym w aphelium w średniej odległości 2,58 j.a. od Słońca, na co potrzebuje 4 lat i 55 dni. Wiruje wokół własnej osi w czasie prawie jednej doby ziemskiej.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- (101) Helena w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (101) Helena w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne edytuj
- Diagram orbity (101) Helena w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)