(1249) Rutherfordia

planetoida

(1249) Rutherfordiaplanetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 117 dni w średniej odległości 2,22 au. Została odkryta 4 listopada 1932 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od miasta Rutherford na przedmieściach Nowego Jorku[1][2]. Niektóre źródła błędnie podają, że nazwa pochodzi od Ernesta Rutherforda (1871–1937), nowozelandzkiego chemika i fizyka, laureata nagrody Nobla[3]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1249) 1932 VB.

(1249) Rutherfordia
ilustracja
Odkrywca

Karl Reinmuth

Data odkrycia

4 listopada 1932

Numer kolejny

1249

Oznaczenie tymczasowe

1932 VB

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny

Półoś wielka

2,2241 au

Mimośród

0,0759

Peryhelium

2,0552 au

Aphelium

2,3931 au

Okres obiegu
wokół Słońca

3 lata 116 dni 13 godzin

Średnia prędkość

19,97 km/s

Inklinacja

4,87°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

13,063 km

Okres obrotu

(18 h 13 min 23 s) h

Albedo

0,251

Jasność absolutna

11,54m

Typ spektralny

Typ S

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 104. ISBN 3-540-00238-3.
  2. John Campbell: Not so. [w:] Rutherford.org.nz [on-line]. [dostęp 2016-03-24]. (ang.).
  3. Paul Herget – The Names of the Minor Planets (1968)

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj