23 Eskadra Lotnicza

23 Eskadra Lotnicza
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1925
Rozformowanie	1928
	Tradycje
Rodowód	1 eskadra łącznikowa; 8 eskadra wywiadowcza
Kontynuacja	54 eskadra liniowa; 51 eskadra liniowa; 51 eskadra rozpoznawcza
	Dowódcy
Pierwszy	kpt. pil. Ksawery Pniewski
Ostatni	kpt. obs. Władysław Pokorny
	Organizacja
Dyslokacja	Kraków
Rodzaj wojsk	lotnictwo
Podległość	II dywizjon 2 plot

23 eskadra lotnicza – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne i szkolenie edytuj

Z dniem 27 maja 1925 w 2 pułku lotniczym została sformowana 23 eskadra lotnicza oparta o personel 8 eskadry wywiadowczej. Organizacyjnie i taktycznie eskadra podlegała nowo utworzonemu dowództwu II dywizjonu lotniczego^[1].

Eskadra wyposażona była w samoloty produkcji francuskiej Potez XV, uzyskane w ramach otrzymanej pożyczki na rozbudowę sił lotniczych w Polsce. W lecie 1925 eskadra wzięła udział w dużych manewrach wojsk lądowych na Wołyniu. Załogi weszły w skład tzw. „eskadry manewrowej”. Oprócz corocznej szkoły ognia lotniczego na poligonie w Pustyni Błędowskiej oraz współpracy z jednostkami artylerii, personel latający szkolił się i doskonalił zgodnie z opracowanymi programami wyszkolenia. Występujące braki w obsadzie personalnej uzupełniano absolwentami Oficerskiej Szkoły Obserwatorów Lotniczych oraz pilotami z wojskowych szkół pilotażu^[2].

W okresie trwania przewrotu majowego, z 2 pułku lotniczego odleciała z Krakowa do Warszawy eskadra złożona z załóg pochodzących z różnych pododdziałów, w tym z 23 eskadry. 14 maja na lotnisku Mokotowskim zginął zastępca dowódcy 23 eskadry lotniczej kpt. obs. Kazimierz Burtowy^[2].

W 1927 eskadra wzięła udział w koncentracji dywizji piechoty i brygad kawalerii w rejonie Kamienica Podolska, Chrzanowa i Olkusza, skąd w składzie 6 samolotów Potez XV została przeniesiona do Ostrowca Świętokrzyskiego. Tu uczestniczyła w ćwiczeniach międzydywizyjnych^[2]. Jesienią eskadra została przezbrojona w samoloty Potez XXVII^[2].

W 1928 kolejna reorganizacja lotnictwa spowodowała przeniesienie II dywizjonu lotniczego do Lidy^[a] stając się zaczątkiem formującego się tam 5 pułku lotniczego. W wyniku tej reorganizacji 23 eskadra lotnicza odleciała 14 lipca do Lidy, gdzie zmieniła numerację i nazwę na 54 eskadrę liniową^[2].

Schemat zmian organizacyjnych eskadry
Nazwy jednostki i daty sformowania, przeformowań i rozformowania
I 1919	1 eskadra łącznikowa	III 1919	8 eskadra wywiadowcza	I 1921	8 eskadra wywiadowcza		1925	23 eskadra lotnicza	VII 1928	54 eskadra liniowa	VII 1933	51 eskadra liniowa	VIII 1939	51 eskadra rozpoznawcza	IX 1939
		I Grupa Lotnicza		1 pułk lotniczy		2 pułk lotniczy			5 pułk lotniczy				SGO „Narew”

Obsada personalna eskadry edytuj

Dowódcy eskadry^[4]
stopień	imię i nazwisko	okres pełnienia służby
por. pil.	Ksawery Piniński	1925 – 1927
kpt. pil.	Aleksander Świeykowski	1927 – 1928
kpt. obs.	Władysław Pokorny	od 3 VII 1928

Wypadki lotnicze edytuj

1 czerwca 1925 zginęła w Krakowie podczas lotu treningowego załoga 8 eskadry por. pil. Michał Pielechowski oraz por. obs. Józef Seroka^[1].
3 sierpnia 1928 w locie treningowym w rejonie lotniska rakowickiego zginął pełniący obowiązki adiutanta 2 pułku lotniczego, kpt. Świeykowski^[2].

Uwagi edytuj

↑ Z Lidy do 2 pułku lotniczego przybył dywizjon myśliwski byłego 11 pułku myśliwskiego^[3].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Pawlak 1989 ↓, s. 181.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Pawlak 1989 ↓, s. 182.
↑ Pawlak 1989 ↓, s. 182-183.
↑ Pawlak 1989 ↓, s. 181-182.

Bibliografia edytuj

Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.

[4] Z Lidy do 2 pułku lotniczego przybył dywizjon myśliwski byłego 11 pułku myśliwskiego^[3].

[CITEREFPawlak1989181-1] Pawlak 1989 ↓, s. 181.

[CITEREFPawlak1989182-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Pawlak 1989 ↓, s. 182.

[CITEREFPawlak1989182-183-3] Pawlak 1989 ↓, s. 182-183.

[CITEREFPawlak1989181-182-5] Pawlak 1989 ↓, s. 181-182.

[1]

[2]

[a]

[4]

[3]