Wikipedia

33 Pułk Zmechanizowany (III RP)

33 Pułk Zmechanizowany – dawny oddział zmechanizowany Sił Zbrojnych RP okresu transformacji ustrojowej.

33 Pułk Zmechanizowany
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1990

Rozformowanie

1995

Tradycje
Rodowód

68 pułk czołgów

Kontynuacja

12 BKPanc

Organizacja
Numer

JW 1744[1]

Dyslokacja

Złocieniec

Rodzaj wojsk

Wojska zmechanizowane

Podległość

2 Pomorska Dywizja Zmechanizowana

Pułk zmechanizowany w Nysie edytuj

W IV kwartale 1956 33 Nyski Pułk Piechoty w Nysie przeformowany został w 33 Nyski pułk zmechanizowany. Równocześnie 7 Łużycka Dywizja Piechoty, w skład której wchodził 33 pp., przeformowana została na etat dywizji zmechanizowanej typu „B” i przemianowana na 2 Warszawską Dywizję Zmechanizowaną.

W 1989 rozformowana została 2 DZ. wraz z podporządkowanymi jednostkami, w tym 33 pz. Na bazie 2 DZ. zorganizowana została 2 Baza Materiałowo-Techniczna, a w miejsce 33 pz - 33 Ośrodek Materiałowo-Techniczny.

Pułk zmechanizowany w Budowie edytuj

29 stycznia 1990 szef Głównego Zarządu Wychowania WP wydał wytyczne Nr 5 w sprawie dziedziczenia tradycji jednostek Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej przez jednostki wojskowe rozformowanej 20 Dywizji Pancernej. Zgodnie z tym dokumentem stacjonująca na Pomorzu Zachodnim 20 Warszawska Dywizja Pancerna im. Marszałka Konstantego Rokossowskiego przeformowana została i przemianowana na 2 Warszawską Dywizję Zmechanizowaną. 68 pułk czołgów średnich stacjonujący w Budowie i wchodzący w skład 20 DPanc, przeformowany został i przemianowany na 33 pułk zmechanizowany.

W 1995 roku na bazie 33 pz sformowana została 12 Złocieniecka Brygada Kawalerii Pancernej im. gen. Ludwika Kmicic-Skrzyńskiego.

W 2001 roku rozformowana została 12 BKPanc, a jej koszary zajęła 2 Brygada Zmechanizowana Legionów z Wałcza.

Tradycje edytuj

11 listopada 1992 roku 33 pz przyjął dziedzictwo tradycji[2][3][4]:

  • batalionów strzelców celnych Ziemi Wiskiej i Nurskiej (1794)
  • batalionu ochotników łomżyńskich (1794)
  • Gwardii Narodowej Łomżyńskiej (1807-1813)
  • batalionu Strzelców Celnych Kurpiów (1830-1831)
  • Polskiej Organizacji Wojskowej Ziemi Łomżyńskiej (1915-1918)
  • 33 pułku piechoty (1918-1944)

Żołnierze pułku w Budowie edytuj

Dowódcy pułku
Oficerowie pułku

Organizacja pułku na początku lat 90. edytuj

 
Podstawowy wóz bojowy pułku -(BWP-1)
  • Dowództwo i sztab;
  • kompania łączności;
  • pluton regulacji ruchu;
  • 2 bataliony zmechanizowane;
  • 2 bataliony czołgów;
  • dywizjon artylerii samobieżnej;
  • dywizjon przeciwlotniczy;
  • bateria przeciwpancerna;
  • kompania saperów;
  • kompania rozpoznawcza;
  • kompania zaopatrzenia;
  • kompania remontowa;
  • kompania medyczna;
  • pluton chemiczny.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  2. ↑ Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego.... s. 104.
  3. ↑ Dobroński 1994 ↓, s. 50.
  4. ↑ Ciechanowski 2018 ↓, s. 152.

Bibliografia edytuj

  • Grzegorz Ciechanowski: Tradycje wojskowe związków taktycznych Wojsk Lądowych na Pomorzu Zachodnim. W: Pomorze militarne. Stulecie odrodzenia polski a region. T. IX. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo „Pogranicze”, 2018. ISBN 978-83-89341-98-3.
  • Adam Dobroński: 33 pułk piechoty. Warszawa: Oficyna wydawnicza „Ajaks”, 1994. ISBN 83-85621-49-0.
  • Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
  • Sawicki, Zdzisław: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Sawicki, Zdzisław. Warszawa: "Bellona", 1997. ISBN 83-11-08588-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=33_Pułk_Zmechanizowany_(III_RP)&oldid=72840341”