Wikipedia

470 (klasa jachtu)

470 – dwuosobowa klasa regatowa. Została skonstruowana w 1963 roku przez Francuza Andre Cornu, a od 1976 roku jest klasą olimpijską. Początkowo 470 była klasą otwartą, jednak od IO 1988 mężczyźni i kobiety startują w niej osobno. W 65 krajach na świecie zostało zarejestrowanych dotychczas[kiedy?] ponad 55 tys. jachtów tej klasy. Od 1970 roku w klasie tej rozgrywane są mistrzostwa świata.

470
Oznaczenie klasy jachtu
Konstruktor

André Cornu[1]

Rok konstrukcji

1963

Kraj pochodzenia

 Francja

Typ ożaglowania

slup

Grot

9,12 m²

Fok

3,58 m²

Spinaker

13 m²

Całkowite ożaglowanie

12,7 m²

Długość maksymalna

4,7 m

Długość LWK

4,4 m

Szerokość maksymalna

1,69 m

Wysokość maksymalna

6,76 m

Masa całkowita

120 kg

Typ kadłuba

mieczowy

Materiał konstrukcyjny

epoksyd

Zanurzenie minimalne

15 cm

Zanurzenie maksymalne

97 cm

Załoga

2

Trapezy

1

Ilustracja
470

Pływanie na 470 wymaga dużych umiejętności żeglarskich zwłaszcza od załoganta, który balastuje za pomocą trapezu.

Wydarzenia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Na igrzyskach olimpijskich klasa 470 była początkowo klasą otwartą, ale od 1988 roku regaty rozgrywane są osobno dla kobiet i mężczyzn. Od 2008 roku składają się z 10 wyścigów, w których załogi otrzymują punkty w systemie małych punktów, a najgorszy wynik każdej załogi jest odrzucany. 10 najlepszych jachtów kwalifikuje się do wyścigu medalowego, w którym przyznawane są podwójne punkty.

Mężczyźni edytuj

Rok Kraj Miejsce   Zwycięzca   2. miejsce   3. miejsce
1976   Kanada Montreal   Frank Hübner, Harro Bode   Antonio Gorostegui, Pedro Millet   Ian Brown, Ian Ruff
1980   ZSRR Moskwa   Marcos Soares, Eduardo Penido   Jorn Borowski, Egbert Swensson   Jouko Lindgrén, Georg Tallberg
1984   Stany Zjednoczone Los Angeles   Luis Doreste, Roberto Molina   Steve Benjamin, Chris Steinfeld   Thierry Peponnet, Luc Pillot
1988   Korea Południowa Seul   Thierry Peponnet, Luc Pillot   Tõnu Tõniste, Toomas Tõniste   John Shadden, Charles McKee
1992   Hiszpania Barcelona   Jordi Calafat, Francisco Sanchez   Morgan Reeser, Kevin Burnham   Tõnu Tõniste, Toomas Tõniste
1996   Stany Zjednoczone Atlanta   Yevhen Braslavets, Ihor Matviyenko   John Merricks, Ian Walker   Victor Rocha, Nuno Barreto
2000   Australia Sydney   Tom King, Mark Turnbull   Paul Foerster, Robert Merrick   Javier Conte, Juan de la Fuente
2004   Grecja Ateny   Paul Foerster, Kevin Burnham   Nick Rogers, Joe Glanfield   Kazuto Seki, Kenjiro Todoroki
2008[2]   Chiny Pekin   Nathan Wilmot, Malcolm Page   Nick Rogers, Joe Glanfield   Nicolas Charbonnier, Olivier Bausset
2012   Wielka Brytania Londyn   Mathew Belcher, Malcolm Page   Luke Patience, Stuart Bithell   Lucas Calabrese, Juan de la Fuente
2016[3]   Brazylia Rio de Janeiro   Šime Fantela, Igor Marenić   Mathew Belcher, William Ryan   Panajotis Mandis, Pawlos Kajalis

Kobiety edytuj

Rok Kraj Miejsce   Zwycięzca   2. miejsce   3. miejsce
1988[4]   Korea Południowa Seul   Allison Jolly, Lynne Jewell   Marit Söderström, Birgitta Bengtsson   Larisa Moskalenko, Iryna Chunykhovska
1992[5]   Hiszpania Barcelona   Theresa Zabell, Patricia Guerra   Leslie Egnot, Jan Shearer   Jennifer Isler, Pamela Healy
1996[6]   Stany Zjednoczone Atlanta   Theresa Zabell, Begoña Vía-Dufresne   Yumiko Shige, Alicia Kinoshita   Ruslana Taran, Olena Pakholchik
2000[7]   Australia Sydney   Jenny Armstrong, Belinda Stowell   J.J. Isler, Sarah Glaser   Ruslana Taran, Olena Pakholchik
2004[8]   Grecja Ateny   Sofia Bekatorou, Aimilia Tsoulfa   Sandra Azón, Natalia Vía Dufresne   Therese Torgersson, Vendela Zachrisson
2008[9]   Chiny Pekin   Elise Rechichi, Tessa Parkinson   Marcelien de Koning, Lobke Berkhout   Fernanda Oliveira, Isabel Swan
2012[10]   Wielka Brytania Londyn   Jo Aleh, Polly Powrie   Hannah Mills, Saskia Clark   Lisa Westerhof, Lobke Berkhout
2016[11]   Brazylia Rio de Janeiro   Hannah Mills, Saskia Clark   Jo Aleh, Polly Powrie   Camille Lecointre, Hélène Defrance

Polacy na igrzyskach edytuj

Rok Kraj Miejsce Wynik Załoga
1980   ZSRR Moskwa 5 Leon Wróbel, Tomasz Stocki[12]
1992   Hiszpania Barcelona 21 Marek Chocian, Zdzisław Staniul[12]
1996   Stany Zjednoczone Atlanta 16 Marek Chocian, Zdzisław Staniul[12]
2000   Australia Sydney 20 Tomasz Stańczyk, Tomasz Jakubiak[12]
2004   Grecja Ateny 21 Tomasz Stańczyk, Tomasz Jakubiak[12]
2008[2]   Chiny Pekin 19 Patryk Piasecki, Kacper Ziemiński[12]
2012[10]   Wielka Brytania Londyn 12 Agnieszka Skrzypulec, Jolanta Ogar[12]
2016 Brazylia Rio de Janeiro 10 Agnieszka Skrzypulec, Irmina Mrózek Gliszczyńska
2020 Japonia Tokio 2 Agnieszka Skrzypulec, Jolanta Ogar-Hill

Mistrzostwa świata edytuj

Open edytuj

Rok Kraj Miejsce   Zwycięzca   2. miejsce   3. miejsce Startujących
1970   Lacanau   Yves Carr / Hervé Carr   Philippe Follenfant / Hubert Follenfant   Didier Poisson / Denis Londeix
1971   Ostenda   Tom van Essen / Wouter van Essen   Philippe Follenfant / Hubert Follenfant   Bruno Demartial / Bernard Demartial
1972   Montreal   Sjoerd Vollebregt / Erik Vollebregt   Philippe Follenfant / Hubert Follenfant   Tom van Essen / Wouter van Essen
1973   Kilonia   Henrik Söderlund / Age Börresen   Peter Commette / Michael Loeb   Joop van Werkhoven / Robert van Werkhoven
1974   Naples   Toño Gorostegui / Manuel Albalat   Philippe Lecrit / Dominique Duvallet   Juan Santana / Francisco Colom
1975   Nowy Jork   Marc Laurent / Roger Surmin   Philippe Follenfant / Hubert Follenfant   Jean-Francois Fountaine / Claire Fountaine
1976 nie odbyły się
1977   Shizuoka   David Ullman / Tom Linskey   Katsunori Komatsu / Yasuyuki Hakomori   Mark Paterson / David Mackay
1978   Marstrand   David Ullman / Tom Linskey   Gerry Roufs / Charles Robitaille   John Pudenz / Ulrich Kittmann
1979   Medemblik   Miyuki Kay / Ryo Komiya   Laurent Delage / Claude Wattine   Stephane Richer / Philippe Claude
1980   Porto Alegre   David Ullman / Tom Linskey   Laurent Delage / Herv‚ Wattine   Stephane Richer / Philippe Claude
1981   Quiberon   David Barnes / Hamish Willcox   Steve Benjamin / Karl Steinfeld   Tommaso Chieffi / Enrico Chieffi
1982   Cascais   Jörn Borowski / Eckbert Swensson   Daniel Peponnet / Pascal Champaloux   David Barnes / Hamish Willcox
1983   Weymouth   David Barnes|David Barnes / Hamish Willcox   Wolfgang Hunger / Jochen Hunger   Shimshon Brokman / Eitan Friedlander
1984   Auckland   David Barnes / Hamish Willcox   Chris Dickson / Joe Allen   Peter Evans / Sean Reeves

Mistrzostwa Europy edytuj

W nawiasie podano liczbę krajów.

Open edytuj

Rok Miejsce   Zwycięzca   2. miejsce   3. miejsce Startujących
1966[13]   Francja
Boulogne-sur-Mer 		  Francja
Gabriel De Kergariou
Alain Cordonnier 		  Francja
Brillouet
Blanchard 		  Francja
Jean-Claude Cornu
Jean Morin 		63
(3)
1967[14]   Francja
Lacanau 		  Belgia
Paul Maes
Daniel Quertainmont 		  Francja
Marc Bouet
Joël Desbois 		  Francja
Yves Pajot
Marc Pajot 		128
(4)
1968[15]   Hiszpania
Palamós 		  Francja
Marc Bouet
Joël Desbois 		  Francja
Yves Pajot
Marc Pajot 		  Francja
Jean-Louis Brehant
Jean-François Brehant 		134
(8)

Mistrzostwa Polski edytuj

Rok Miejsce   Zwycięzca   2. miejsce   3. miejsce Startujących
1974 Cetniewo
2018[16][17] Górki Zachodnie Agnieszka Skrzypulec / Jolanta Ogar Maciej Sapiejka / Dominik Janowczyk Michał Wysocki / Paweł Wysocki 19

Przypisy edytuj

  1. ↑ About the 470. 470 Sailing. [dostęp 2018-06-12]. (ang.).
  2. ↑ a b 470 - Two Person Dinghy men - Olympic Sailing. Beijing 2008. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  3. ↑ 470 - Two Person Dinghy men - Olympic Sailing. Rio 2016. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  4. ↑ 470 - Two Person Dinghy women -. Olympic Sailing Seoul 1988. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  5. ↑ 470 - Two Person Dinghy women. Olympic Barcelona 1992 Sailing. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  6. ↑ 470 - Two Person Dinghy women. Olympic Atlanta 1996 Sailing. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  7. ↑ 470 - Two Person Dinghy women. Olympic Sydney 2000 Sailing. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  8. ↑ 470 - Two Person Dinghy women. Olympic Athens 2004 Sailing. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  9. ↑ 470 - Two Person Dinghy women - Olympic Sailing. Beijing 2008. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  10. ↑ a b 470 - Two Person Dinghy women - Olympic Sailing. London 2012. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  11. ↑ 470 - Two Person Dinghy women - Olympic Sailing. Rio 2016. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  12. ↑ a b c d e f g Natalia Majcher: Losy polskich olimpijczyków – klasa 470. Żeglarski.info, 22 marca 2016. [dostęp 2018-06-17].
  13. ↑ First 470 European Championship. 470 Sailing. [dostęp 2018-12-03]. (ang.).
  14. ↑ 470 European Championship. 470 Sailing. [dostęp 2018-12-03]. (ang.).
  15. ↑ 470 European Championship. 470 Sailing. [dostęp 2018-12-03]. (ang.).
  16. ↑ Zakończyły się mistrzostwa Polski klas olimpijskich. Polski Związek Żeglarski, 2018-10-01. [dostęp 2018-10-01].
  17. ↑ Mistrzostwa Polski cz. 2. Polski Związek Żeglarski, 2018-10-01. [dostęp 2018-10-01].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=470_(klasa_jachtu)&oldid=69233499”