8 Pułk Artylerii Haubic
8 Pułk Artylerii Haubic (8 pah) – oddział artylerii ludowego Wojska Polskiego.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1944 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Piotr Parchamowski |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Odznaczenia | |
| |
Pułk został sformowany w rejonie Sum na podstawie rozkaz nr 1 dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR z 1 kwietnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli 11 i 12 listopada 1944 w Witolinie.
Dowódca edytuj
- ppłk Piotr Parchamowski
Skład etatowy edytuj
- dowództwo i sztab
- pluton topograficzny
- 1 dywizjon artylerii haubic
- trzy baterie artylerii haubic
- 2 dywizjon artylerii haubic
- dwie baterie artylerii haubic
- park artyleryjski
żołnierzy – 653 (oficerów – 70, podoficerów – 186, szeregowców – 397)
sprzęt:
- 122 mm haubice – 20
- rusznice przeciwpancerne – 20
- samochody – 53
- ciągniki – 25
Działania bojowe edytuj
Pułk wchodził w skład 2 Brygady Artylerii Haubic[1]. Poza brygadą działał jedynie w walkach nad rzeką Turią w 1944.
Na Wale Pomorskim walczył pod Wierzchowem, Żabinem i Żabinkiem. Uczestniczył w bitwie o Kołobrzeg. Wspierał piechotę szturmującą Altmädewitz. Uczestniczył także w walkach o Berlin wchodząc do walki 28 kwietnia[2]. Po osiągnięciu rubieży Guerige Strasse wspierał ogniem 49 brygadę pancerną[2]. Od 27 do 29 kwietnia pułk prowadził ogień na cele położone w centrum Berlina, w tym również na Reichstag[3]. Walcząc z nieprzyjacielem 1 maja baterie pułku dotarły do dzielnicy Tiergarten, a następnie do gmachu politechniki[3].
Szlak bojowy zakończył 8 maja pod Klessen, 30 km od Łaby[4].
28 maja 1945 Rada Najwyższa ZSRR odznaczyła pułk Orderem Aleksandra Newskiego za „wzorowe wypełnianie zadań bojowych Naczelnego Dowództwa przy przerwaniu obrony Niemców i ofensywie na Berlin”. 14 czerwca 1945 dowódca 1 Armii WP, gen. broni Stanisław Popławski rozkazał „w przyszłości powyższe formacje i jednostki mianować: 8 Orderu Aleksandra Newskiego pułk haubic lekkich (...)"[5].
|
|
|
|
|
|
|
|
Przypisy edytuj
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 37.
- ↑ a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 90.
- ↑ a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 93.
- ↑ Ways 1967 ↓, s. 131.
- ↑ Organizacja i działania bojowe ... s. 393-394.
Bibliografia edytuj
- Organizacja i działania bojowe Ludowego Wojska Polskiego w latach 1943-1945. Wybór materiałów źródłowych, tom I, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1958.
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Kazimierz Kaczmarek: Oni szturmowali Berlin. Warszawa: Książka i Wiedza, 1980.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.