Aż na koniec świata
Aż na koniec świata (niem. Bis ans Ende der Welt ) – niemiecko-francusko-australijsko-amerykański film fabularny z 1991 roku w reżyserii Wima Wendersa, film drogi utrzymany w konwencji fantastycznonaukowej.
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery |
12 września 1991 (Niemcy) |
| Kraj produkcji | |
| Język |
angielski |
| Czas trwania |
179 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Wim Wenders |
| Główne role |
William Hurt |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Montaż | |
| Wytwórnia |
Road Movies Filmproduktion GmbH |
| Dystrybucja | |
| Budżet |
23 miliony dolarów |
| Przychody brutto |
752 tysięcy dolarów |
Fabuła edytuj
Na świecie narasta strach przed apokalipsą. Claire przemierza Ziemię, szukając przypadkowo poznanego cudzoziemca. W Australii spotyka wynalazcę, który za pomocą specjalnej kamery może robić zdjęcia widzialne także dla ludzi niewidomych[1].
Obsada edytuj
- Solveig Dommartin – jako Claire Tourneur
- William Hurt – jako Sam Farber, alias Trevor McPhee
- Sam Neill – jako Eugene Fitzpatrick
- Eddy Mitchell – jako Raymond Monnet
- Chick Ortega – jako Chico Rémy
- David Gulpilil – jako David
- Jeanne Moreau – jako Edith Farber
- Max von Sydow – jako Henry Farber
W rolach cameo wystąpili m.in. Chishū Ryū, Kuniko Miyake, gwiazda fado Amália Rodrigues[2], muzycy David Byrne i Tom Waits oraz wnuczki Charliego Chaplina: Dolores Chaplin i Carmen Chaplin[3].
Produkcja edytuj
Począwszy od fazy pomysłu film tworzony był przez 14 lat, w 15 miastach w 7 krajach na 4 kontynentach. Pierwsza wersja po montażu liczyła 9 godzin, po skróceniu 6 godzin. Producenci do kin wypuścili wersję drastycznie okrojoną do ok. 3 godzin, którą reżyser określił jako „wersję Reader’s Digest”[a]. Łamiąc warunki kontraktu reżyser w tajemnicy zrobił kopię filmu i zmontował prawie 5-godzinną wersję reżyserską, którą wyświetlano na specjalnych pokazach[4].
Ścieżka dźwiękowa edytuj
- Graeme Revell – Opening Title
- Talking Heads – Sax and Violins
- Julee Cruise – Summer Kisses, Winter Tears
- Neneh Cherry – Move with Me (Dub)
- Crime & the City Solution – The Adversary
- Lou Reed – What's Good
- Can – Last Night Sleep
- R.E.M. – Fretless
- Elvis Costello – Days
- Graeme Revell – Claire's Theme
- Nick Cave and the Bad Seeds – (I'll Love You) Till the End of the World
- Patti Smith (udział Fred Smith) – It Takes Time
- Depeche Mode – Death's Door
- Graeme Revell – Love Theme
- Jane Siberry i k.d. lang – Calling All Angels
- T Bone Burnett – Humans from Earth
- Daniel Lanois – Sleeping in the Devil's Bed
- U2 – Until the End of the World
- Graeme Revell – Finale
Muzyka ze ścieżki dźwiękowej filmu została wydana 10 grudnia 1991 roku.
Analiza edytuj
Wg Laury Waniek to najambitniejszy film Wendersa, swoiste opus magnum reżysera, który chciał stworzyć „ostateczny film drogi”. Krytyczka widzi w nim także elementy filmu detektywistycznego, szpiegowskiego, gangsterskiego, burleski, kina grozy, teledysku, home movie i romansu[2]. Akcja filmu rozgrywa się w Wenecji, Paryżu, Berlinie, Lizbonie, Moskwie, Pekinie, Tokio, San Francisco, na Terytorium Północnym w Australii i na orbicie okołoziemskiej[2].
Uwagi edytuj
- ↑ „Reader’s Digest” – wydawnictwo wydające skrócone wersje powieści
Przypisy edytuj
- ↑ Aż na koniec świata. filmowa.net. [dostęp 2024-01-16].
- ↑ a b c Laura Waniek. Najambitniejszy film Wima Wendersa. „Studia Litteraria et Historica”. 9, s. 1-13, 2020. Warszawa: Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk. ISSN 2299-7571. [dostęp 2023-04-01].
- ↑ Aż na koniec świata (1991) Full Cast & Crew w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Aż na koniec świata. iluzjon.fn.org.pl. [dostęp 2024-01-16].
Linki zewnętrzne edytuj
- Aż na koniec świata w bazie IMDb (ang.)
- Aż na koniec świata w bazie Filmweb