Wikipedia

Adam Kubisztal

Adam Serafin Kubisztal (ur. 14 listopada 1879 we Lwowie, zm. po 1 stycznia 1939) – podpułkownik żandarmerii Wojska Polskiego, prawnik.

Adam Serafin Kubisztal
podpułkownik żandarmerii podpułkownik żandarmerii
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1879
Lwów

Data śmierci

po 1 stycznia 1939

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Wojskowe Więzienie Śledcze Nr I

Stanowiska

komendant więzienia

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie wojny)

Życiorys edytuj

Urodził się 14 listopada 1879 we Lwowie[1]. Był oficerem rezerwy cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. Na stopień kadeta–zastępcy oficera został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1905 roku[2], podporucznika – 1 stycznia 1910 roku[3] i porucznika – 1 maja 1915 roku[4]. Od 1905 jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Obrony Krajowej Kołomyja Nr 36[5][6].

We wrześniu 1919 był szefem sądu polowego 4 Dywizji Piechoty[7]. 6 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w Korpusie Sądowym, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Był wówczas szefem Sądu Wojskowego Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego[8].

26 listopada 1920 został przyjęty do Żandarmerii Wojskowej, a 16 grudnia tego roku mianowany zastępcą dowódcy Dywizjonu Żandarmerii Wojskowej Nr I w Warszawie[9]. 27 lutego 1921 roku został przeniesiony z Sądu Wojskowego Naczelnego Dowództwa do 1 Dywizjonu Żandarmerii Wojskowej na stanowisko zastępcy dowódcy z jednoczesnym przeniesieniem z Korpusu Sądowego na etat oficerów żandarmerii[10]. 16 czerwca objął dowództwo Dywizjonu Żandarmerii Wojskowej Nr II w Lublinie[11], a 16 października tego roku został przeniesiony do Wydziału 2 Żandarmerii Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii, a jego oddziałem macierzystym był 2 Dywizjon Żandarmerii[12]. W 1923 roku był zastępcą szefa Wydziału 2 Żandarmerii, pozostając oficerem nadetatowym 2 dżand.[13] Z dniem 10 kwietnia 1924 roku został „odkomenderowany” do Wojskowego Więzienia Śledczego Nr I w Warszawie na stanowisko komendanta, na okres trzech miesięcy[14]. 20 sierpnia 1924 roku został przydzielony do 2 dżand. „z pozostawieniem na odkomenderowaniu” na stanowisku komendanta WWŚl. Nr I do dnia 1 listopada 1924 roku[15]. 1 października 1924 roku został przydzielony do Wojskowego Więzienia Śledczego Nr I w Warszawie na stanowisko komendanta więzienia[16][17]. Z dniem 15 lipca 1926 roku został zwolniony ze stanowiska komendanta więzienia i oddany do dyspozycji szefa Wydziału Żandarmerii MSWojsk[18]. Z dniem 28 lutego 1927 roku został przeniesiony do rezerwy[19]. W 1934 roku jako podpułkownik pospolitego ruszenia żandarmerii pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Bydgoszcz Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VIII. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII”[20].

13 stycznia 1927 został mianowany sędzią powiatowym w Chojnicach[21]. Z dniem 1 stycznia 1929, w związku z wejściem w życie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z 6 lutego 1928 Prawo o ustroju sądów powszechnych, został sędzią grodzkim w Chojnicach[22][23]. Później pełnił funkcję syndyka Związku Lokatorów w Bydgoszczy[24]. W 1931 został wpisany na listę adwokatów w Okręgu Izby Adwokackiej w Toruniu z miejscem zamieszkania w Więcborku[25]. W styczniu 1934 przeniósł swoją kancelarię do Bydgoszczy na plac Wolności 5[24]. Kancelarię prowadził do 1939[26][27][28][29].

Ordery i odznaczenia edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-21]..
  2. ↑ Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1905 ↓, s. 196, 521.
  3. ↑ Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1914 ↓, s. 214.
  4. ↑ a b c Lista starszeństwa c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 192.
  5. ↑ Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1905 ↓, s. 192, 521.
  6. ↑ Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1910 ↓, s. 206, 372.
  7. ↑ Kania 2018 ↓, s. 64.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 18 sierpnia 1920 roku, s. 745.
  9. ↑ Mianowania. „Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego Warszawa”. 5, s. 1, 1921-01-09. Warszawa. .
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 12 marca 1921 roku, s. 409.
  11. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 401, 720.
  12. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 291.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 16, 1054, 1063.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 17 kwietnia 1924 roku, s. 218.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 80 z 20 sierpnia 1924 roku, s. 457.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 102 z 1 października 1924 roku, s. 563.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 960, 965, 996.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926 roku, s. 246.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 71.
  20. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 291, 1010.
  21. ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. 5, s. 71, 1927-03-01. Warszawa: Ministerstwo Sprawiedliwości. .
  22. ↑ Kirkiczenko i Kraczkiewicz 1929 ↓, s. 137.
  23. ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 12, poz. 93.
  24. ↑ a b Osobiste. „Dziennik Bydgoski”. 6, s. 9, 1934-01-10. Bydgoszcz. .
  25. ↑ Zmiany w adwokaturze i notariacie. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. 19, s. 159, 1931-07-20. Warszawa: Ministerstwo Sprawiedliwości. .
  26. ↑ Kirkiczenko, Kraczkiewicz i Rudzisz 1936 ↓, s. 380.
  27. ↑ Kirkiczenko, Kraczkiewicz i Rudzisz 1937 ↓, s. 398.
  28. ↑ Kirkiczenko, Kraczkiewicz i Rudzisz 1938 ↓, s. 337.
  29. ↑ Kirkiczenko, Kraczkiewicz i Rudzisz 1939 ↓, s. 357.

Bibliografia edytuj

  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1905. Wiedeń: styczeń 1905.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1910. Wiedeń: styczeń 1910.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914.
  • Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
  • Leszek Kania. Organizacja i rys działalności sądów polowych Naczelnego Dowództwa WP w przełomowym okresie wojny z Rosją Sowiecką latem 1920 roku (część 1). „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3–4 (265–266), 2018. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne. ISSN 1640-6281. 
  • Jerzy Kirkiczenko, Marian Kraczkiewicz: Kalendarz sądowy na rok 1929. Warszawa: 1929.
  • Jerzy Kirkiczenko, Marian Kraczkiewicz, Kazimierz Rudzisz: Kalendarz informator sądowy na 1936 rok. Warszawa: Wydawnictwo „Biblioteka Prawnicza”, 1936.
  • Jerzy Kirkiczenko, Marian Kraczkiewicz, Kazimierz Rudzisz: Kalendarz informator sądowy na 1937 rok. Warszawa: Wydawnictwo „Biblioteka Prawnicza”, 1937.
  • Jerzy Kirkiczenko, Marian Kraczkiewicz, Kazimierz Rudzisz: Kalendarz informator sądowy na 1938 rok. Warszawa: Wydawnictwo „Biblioteka Prawnicza”, 1938.
  • Jerzy Kirkiczenko, Marian Kraczkiewicz, Kazimierz Rudzisz: Kalendarz informator sądowy na 1939 rok. Warszawa: Wydawnictwo „Biblioteka Prawnicza”, 1939.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adam_Kubisztal&oldid=73479572”