Aden
Aden (arab. عدن, Adan) − miasto w południowo-zachodnim Jemenie, nad Zatoką Adeńską (Morze Arabskie), ok. 170 km na wschód od cieśniny Bab al-Mandab.
 Aden | |
| Państwo | |
|---|---|
| Muhafaza | |
| Populacja (2004) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
967 |
Położenie na mapie Jemenu  | |
 12°46′20″N 45°02′21″E/12,772222 45,039167
| |
Jest głównym ośrodkiem administracyjnym muhafazy Adenu[1].
W 2004 miasto liczyło 588 938 mieszkańców (drugie pod względem liczby ludności miasto Jemenu, po Sanie)[potrzebny przypis]. W przeciągu 17 lat (od 1987[2]) w Adenie odnotowano intensywny ponad 71% wzrost liczby mieszkańców[a].
Główny port morski (przystanek tankowania statków[3]) i lotniczy kraju[2]. Jeden z największych ośrodków handlowych Jemenu[3]. Ośrodek naukowy (Uniwersytet w Adenie) i przemysłowy: rafineria ropy naftowej, szkutnictwo, odparowywanie wody morskiej w celu pozyskania soli morskiej[3].
HistoriaEdytuj
Aden był wspominany w Księdze Ezechiela jako miejsce, które miało powiązania handlowe ze starożytnym miastem Tyr[3]. Miasto stanowiło centrum handlowe pod kontolą jemeńską, etiopską i arabską[3]. W XVI wieku Turcy ustanowili się władcami Adenu[3].
Podbój Egiptu przez Napoleona Bonaparte sprawił, że miastem zainteresowała się Wielka Brytania jako strategiczną bazą w komunikacji z Indiami[3]. Na początku XIX wieku Brytyjczycy założyli tu garnizon, a w 1802 podpisali traktakt z sułtanem (władcą portu)[3]. W latach 1839–1962 kolonia brytyjska[3]. Po kilku latach walk, Aden stał się niepodległy 30 listopada 1967 jako część Ludowej Republiki Jemenu Południowego (od 1968 do 1990 stolica Jemenu Południowego)[3].
Współczesne miasto Aden składa się z trzech części: dzielnicy handlowej, dzielnicy biznesowej (Tawahi) oraz dzielnicy portowej[3].
Ludzie związani z AdenemEdytuj
WspółpracaEdytuj
UwagiEdytuj
- ↑ Wg danych z 1987 Aden liczył 344 306 mieszkańców.