Al Pease

kanadyjski kierowca wyścigowy

Al Pease, właśc. Victor Pease (ur. 15 października 1921 w Darlington, zm. 4 maja 2014 w Sevierville) – kanadyjski kierowca wyścigowy.

Al Pease
Imię i nazwisko

Victor „Al” Pease

Państwo

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

15 października 1921
Darlington, Wielka Brytania

Data i miejsce śmierci

4 maja 2014
Sevierville, Stany Zjednoczone

Życiorys

edytuj

Urodził się w Darlington w Wielkiej Brytanii. Po odbyciu służby wojskowej w czasie II wojny światowej przeprowadził się do Kanady. W latach 50. rozpoczął amatorskie ściganie się małym sportowym Rileyem. Pod koniec lat 50. dołączył do zespołu British Motor Corporation. W latach 60. osiągał dobre wyniki, jeżdżąc samochodami marek MG oraz Mini. W roku 1964 został wybrany Kanadyjskim Kierowcą Roku.

Pease ścigał się również bolidami jednomiejscowymi. W 1963 roku wystartował Lotusem 23 w niewliczanym do punktacji mistrzostw Grand Prix Kanady Formuły 1. Zajął tam ósme miejsce. Ponadto w roku 1967 podpisał kontrakt z Castrolem na starty Lotusem 47.

Pease postanowił wystartować również w Formule 1. Pierwsza okazja nadarzyła się w sezonie 1967 podczas Grand Prix Kanady. Firma Castrol udostępniła mu Eagle’a model T1G, którym jeździł niegdyś Dan Gurney. Pease zdołał zakwalifikować się na 16. miejscu. Jednakże podczas wyścigu Pease nie zdołał wystartować, ponieważ zepsuł mu się akumulator, dlatego też pobiegł do garażu po zapasowy akumulator, zainstalował go i ruszył. Wyścig ukończył 43 okrążenia za zwycięzcą, Jackiem Brabhamem, i nie został sklasyfikowany.

W Grand Prix Kanady 1968 Pease nie zdołał wystartować swoim Eaglem, ponieważ zepsuł się wał korbowy.

Na początku 1969 roku Pease oddał Eagle’a Castrolowi, i ścigał się samochodem Lola T140-Chevrolet dla Johna Maryona w serii Gulf Canada, składającej się z dziewięciu wyścigów Formuły A i Formuły 5000. Nie osiągał on jednak zachwycających wyników.

Pease spróbował wystartować w Formule 1 jeszcze raz, podczas Grand Prix Kanady 1969. Pease zakwalifikował się na 17. miejscu. Jednakże w wyścigu jego najszybsze okrążenie było o ok. 13 sekund wolniejsze od najszybszego w wyścigu i był dublowany już na piątym okrążeniu. Po tym, jak prawie spowodował wypadek, na 22 okrążeniu został zdyskwalifikowany za zbyt wolną jazdę, co do dzisiaj pozostaje jedynym takim przypadkiem w historii Formuły 1.

W roku 1970 kontynuował ściganie się w Formułach: A i 5000. Wygrał nawet ostatni wyścig sezonu w Harewood, jeżdżąc Brabhamem BT21. Ścigał się także Brabhamem BT23B. Zaprzestał ścigania, kiedy sporty motorowe stały się dlań zbyt kosztowne. Następnie został właścicielem studia reklamy. Obecnie mieszka w Sevierville w stanie Tennessee w USA.

Pease miał swój wpływ na rozwój sportów motorowych w Kanadzie. Odegrał znaczną rolę w tworzeniu ciała zarządzającego kanadyjskim motorsportem, CASC, zabiegał także o pozwolenie na umieszczanie znaków sponsorów na samochodach, co w Kanadzie było wydarzeniem precedensowym.

Za swoje zasługi dla kanadyjskich sportów motorowych w 1998 roku został wpisany na listę Canadian Motorsport Hall of Fame.

Wyniki w Formule 1

edytuj
Sezon Zespół Samochód Pozycje startowe / w wyścigach
Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
1967                      
  Castrol Oils Ltd.   Eagle
T1G
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 16 995- 995- 995-
  Climax
2,7 L4
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 990NS 995- 995- 995-
1968                        
  Castrol Oils Ltd.   Eagle
T1G
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 992NW 995- 995-
  Climax
2,7 L4
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 992NW 995- 995-
1969                      
  John Maryon   Eagle
T1G
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 17 995- 995-
  Climax
2,7 L4
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 991DK 995- 995-

Bibliografia

edytuj