Aleksander Gulkowski
Aleksander Józef Gulkowski (ur. 7 października 1890, zm. 1959) – major dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego.
major dyplomowany kawalerii | |
Data urodzenia |
7 października 1890 |
---|---|
Data śmierci |
1959 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1932 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
9 Pułk Ułanów |
Stanowiska |
zastępca dowódcy pułku |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujAleksander Józef Gulkowski urodził się 7 października 1890 roku. Służył w Pułku Ułanów Obrony Krajowej Nr 5 w Stockerau, który w 1917 roku został przemianowany na 5 pułk strzelców konnych. 1 listopada 1917 roku został mianowany rotmistrzem[1].
27 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu rotmistrza, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w 9 pułku Ułanów Małopolskich[2]. W następnym roku pełnił służbę w 7 pułku strzelców konnych wielkopolskich[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 88. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii), a jego oddziałem macierzystym był nadal 7 pułk strzelców konnych wielkopolskich[4]. W 1924 roku pełnił służbę w Oddziale Szkolnym Centralnej Szkoły Kawalerii w Grudziądzu, pozostając oficerem nadetatowym 7 psk[5]. 23 października 1925 roku został przeniesiony do 2 pułku Szwoleżerów Rokitniańskich w Bielsku na stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy dowódcy pułku[6]. W grudniu 1926 został przeniesiony do 27 pułku ułanów w Nieświeżu na stanowisko kwatermistrza[7], a w maju 1927 przeniesiony do 2 pułku strzelców konnych w Hrubieszowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[8][9].
23 grudnia 1927 roku został „powołany do składania egzaminu przedwstępnego do Wyższej Szkoły Wojennej w Paryżu (École Supérieure du Génie)”, w dniach 9–14 stycznia 1928 roku, w gmachu Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie[10]. W czasie egzaminu nie uzyskał pomyślnego wyniku, ale 27 marca 1928 roku został „powołany do składania egzaminu wstępnego do Wyższej Szkoły Wojennej na kurs normalny 1928/30”, w dniach 10–11 kwietnia oraz 8–9 maja 1928 roku[11]. 2 listopada 1928 roku został przydzielony macierzyście do kadry oficerów kawalerii i powołany na kurs normalny 1928/30 Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie[12].
1 listopada 1930 roku, po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu[13]. Następnie pełnił funkcję delegata Sztabu Głównego przy Dyrekcji Robót Publicznych w Toruniu. 23 grudnia 1931 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym przeniesiony do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu[14]. Z dniem 30 czerwca 1932 roku został przeniesiony w stan spoczynku[15]. Był wówczas jedynym majorem kawalerii w służbie czynnej posiadającym starszeństwo z dniem 1 czerwca 1919 roku[16]. Przeniesienie w stan spoczynku nastąpiło na skutek „stwierdzonej przez komisję superrewizyjną utraty zdolności fizycznej”. Pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[17].
1 stycznia 1934 roku był tłumaczem przysięgłym języka francuskiego i niemieckiego z siedzibą w Warszawie przy ulicy Złotej 57/22[18]. Pięć lat później mieszkał w Warszawie przy ulicy Miodowej 6[19]. W trakcie wojny przedostał się do Londynu przez Węgry[20]. Po wojnie mieszkał w Londynie przy ulicy 116 Mortlake Road, Kew Gardens, Surrey[21]. Był dyrektorem Ogniska Polskiego[22][23]. Zmarł w 1959 r.[24]
Ordery i odznaczenia
edytuj- Srebrny Krzyż Zasługi (8 sierpnia 1925)[25]
- Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej na czerwonej wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej z mieczami (Austro-Węgry)
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na czerwonej wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej z mieczami (Austro-Węgry)
Przypisy
edytuj- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 405, 433.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 1 września 1920 roku, s. 792.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 274, 644.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 157.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 592, 599, 1380.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 110 z 23 października 1925 roku, s. 591.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 7 grudnia 1926 roku, s. 428.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 146.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 318, 339.
- ↑ Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 2.
- ↑ Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 3.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 16 października 1928 roku, s. 366.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 286.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 23 grudnia 1931 roku, s. 415.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 16 sierpnia 1932 roku, s. 362.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. XV, 142, 476. Poprzedzający go na liście starszeństwa major dyplomowany kawalerii Hilary Kossak został przeniesiony w stan spoczynku z dniem 31 maja 1932 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 336, 846.
- ↑ Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości Nr 2 z 15 stycznia 1934 roku, s. 23.
- ↑ Spis abonentów sieci telefonicznej m. st. Warszawy Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej i Warszawskiej Sieci Okręgowej PPTT. Rok 1939/40, Wydawnictwo Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej, Warszawa 1939, s. 132.
- ↑ Ferenc Szili , Somogy megye múltjából [online], 1994, s. 316 .
- ↑ THE LONDON GAZETTE, 1951, s. 6467 .
- ↑ Guide to London for Allied Visitors [online] .
- ↑ Europa. The Encyclopedia of Europe. Vol.1 [online] .
- ↑ Gulkowski - Ancestry.co.uk [online], search.ancestry.co.uk [dostęp 2016-07-01] .
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 184, poz. 816 „za zasługi, położone na polu organizacji szkolnictwa w armji”.
Bibliografia
edytuj- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].