Aleksandros Papadiamandis
Aleksandros Papadiamandis, gr. Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης (ur. 4 marca 1851 na Skiatos, zm. 3 stycznia 1911 tamże) – grecki pisarz i tłumacz literatury pięknej.
Urodził się w mało zamożnej, wielodzietnej rodzinie jako syn prawosławnego duchownego. Od najmłodszych lat wiele czytał i odznaczał się dużą religijnością (nawet malował ikony). Po ukończeniu gimnazjum w Pireusie studiował w latach 1878–1879 filozofię na ateńskim uniwersytetcie. Dzięki znajomości języka francuskiego i angielskiego mógł zająć się pracą wydawniczą, jednocześnie poświęcając się twórczości literackiej.
Pierwszymi jego utworami były nowele i powieści historyczne w stylu romantycznym, o niewielkiej wartości literackiej, drukowane odcinkowo w prasie: Emigrantka (1879–1880), Handlarze narodów (1882–1883), Cyganeczka (1884), Christos Milionis (1885). Trwałe miejsce w historii literatury nowogreckiej zapewniła mu proza o tematyce społeczno-obyczajowej, w której nawiązywał do swego dzieciństwa i młodości. Jako bystry obserwator życia wiejskiego naturalistycznie przedstawiał obyczajowość i problemy rolników, pasterzy, rybaków i żeglarzy (na stałe wprowadził do literatury greckiej tematykę morską), żyjących w sposób tradycyjny, własnym rytmem, na poboczu coraz bardziej odhumanizowanego świata. Ukazywał ich wartości na tle odmiennych dążeń i przekonań elit żyjących z wyzysku, zarysowując wyraziste portrety psychologiczne. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje nowela Morderczyni (Η φόνισσα), drukowana w czasopiśmie „Panatenaja” w 1903, zanim ukazała się w wersji książkowej w 1912 (ekranizowana 1974).
Był autorem około 200 opowiadań, wśród nich kilkudziesięciu utworów o tematyce ateńskiej. Uznawany za „świętego literatury greckiej”, porównywany do Balzaka i Dostojewskiego, tworzył też poezje. Jako tłumacz przekładał prozę m.in. I. Turgieniewa, F. Dostojewskiego (np. Zbrodnię i karę), G. de Maupassanta, A. France.
Na język polski przetłumaczono dwa cykle opowiadań Papadiamandisa: Sny na różanych wybrzeżach i Opowieści wyspy Skiatos. Zostały one wydane jako IX i X tom serii Arcydzieła Literatury Nowogreckiej w przekładzie Małgorzaty Borowskiej i jej zespołu tłumaczy. Opowiadanie Wyspa Uranitsy z tomu pod tym samym tytułem przełożył Nikos Chadzinikolau.
BibliografiaEdytuj
- Wielka Encyklopedia Polonica. Suplement, 2000, s. 1383
- Poławiacze gąbek. Antologia greckich opowiadań morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1981, s. 239 [biogram]
- ISNI: 0000 0001 2096 4331
- VIAF: 76321079
- LCCN: n81024662
- GND: 119152703
- NDL: 01202240
- LIBRIS: xv8b7h5g5h0v6hd
- BnF: 11918546p
- SUDOC: 027057356
- NLA: 36087126
- NKC: mub2015859613
- BNE: XX1109014
- NTA: 06957314X
- BIBSYS: 1560455416187
- CiNii: DA09562032
- Open Library: OL2799214A
- PLWABN: 9810580832605606
- NUKAT: n2005030118
- NLI: 001895009
- PTBNP: 1015392
- CANTIC: a10674330
- NSK: 000181722
- ΕΒΕ: 26621
- BLBNB: 000511154
- LIH: LNB:V*131396;=BJ
- WorldCat: lccn-n81024662