Aleksiej Lwow

rosyjski kompozytor, skrzypek i dyrygent

Aleksiej Fiodorowicz Lwow, ros. Алексей Фёдорович Львов (ur. 25 maja?/5 czerwca 1798 w Rewlu, zm. 16 grudnia?/28 grudnia 1870 w Romaniu w guberni kowieńskiej[1][2][3]) – rosyjski kompozytor, skrzypek i dyrygent[1][2][3][4].

Aleksiej Lwow
Ilustracja
Aleksiej Lwow, portret autorstwa Aleksieja Tyranowa
Imię i nazwisko

Aleksiej Fiodorowicz Lwow

Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1798
Rewel (ob. Tallinn)

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

28 grudnia 1870
Romań

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, skrzypek, dyrygent

Odznaczenia
Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Komandor Orderu Leopolda (Austria) Kawaler 2. klasy Orderu Miecza (Szwecja) Komandor Orderu Korony Wirtemberskiej Order Zasługi św. Michała (Bawaria) Order Lwa i Słońca (Persja) dla obcokrajowców Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar) III Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy)

Życiorys edytuj

Był synem Fiodora Piotrowicza Lwowa (1766–1836), dyrektora nadwornej kapeli śpiewaczej w Petersburgu[1]. Podstawy edukacji muzycznej otrzymał w domu, od dzieciństwa grał na skrzypcach[1]. W 1818 roku ukończył studia w Instytucie Inżynierów Komunikacji w Petersburgu i wstąpił do armii[1]. W 1826 roku został mianowany adiutantem cara Mikołaja I[1] i jako taki otrzymał zakaz występów publicznych, grając jedynie na salonach i podczas wizyt zagranicznych[3]. Po śmierci ojca objął w 1837 roku stanowisko dyrektora nadwornej kapeli śpiewaczej, które piastował do 1861 roku[1][3][4]. W 1840 roku odbył tournée koncertowe po Europie, w Lipsku jego grę podziwiał Robert Schumann[1][3] oraz Felix Mendelssohn-Bartholdy[3]. W 1840 roku założył towarzystwo symfoniczne, a w 1850 roku towarzystwo koncertowe[3]. W 1867 roku ze względu na postępującą głuchotę zaprzestał działalności muzycznej[1].

Skomponował muzykę do hymnu Boże, Caria chrani![1][2][3][4], po raz pierwszy wykonanego w dniu imienin cara Mikołaja I 18 grudnia 1833 roku[1]. Dokonał czterogłosowej harmonizacji rocznego cyklu nabożeństw cerkiewnych[3]. Komponował ponadto koncerty skrzypcowe i opery[3]. Opublikował prace O swobodnym i niesimmietricznom ritmie (Petersburg 1858) i Sowiety nauczynajuszczemu igrat´ na skripkie (Petersburg 1859)[3].

Odznaczenia edytuj

Rosyjskie[5][6][7]
Zagraniczne[6][7]

Ważniejsze kompozycje edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[1])

Utwory orkiestrowe edytuj

  • Koncert skrzypcowy (1840)
  • Divertimento na skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę (ok. 1841)
  • Uwertura (ok. 1850)

Utwory kameralne edytuj

  • Le duel na skrzypce i wiolonczelę (ok. 1840)
  • Divertimento na skrzypce, wiolonczelę i fortepian lub organy (ok. 1840)
  • 24 Kaprysy na skrzypce (ok. 1850)

Utwory wokalno-instrumentalne edytuj

  • Stabat Mater na solistów i orkiestrę (1851)

Opery edytuj

  • Bianca und Gualtiero (wyst. Drezno 1844)
  • Undina (wyst. Petersburg 1847)
  • Starosta Boris, ili Russkij mużyczok i francuzskije marodiory (wyst. Petersburg 1854)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2211. ISBN 0-02-865529-X.
  2. a b c Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 507. ISBN 978-83-01-13410-5.
  3. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 463. ISBN 978-83-224-3303-4.
  4. a b c The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 513. ISBN 978-0-19-957854-2.
  5. Е. Е Давыдова: Аракчеев свидетельства современников. Новое литературное обозрение, 2000, s. 421
  6. a b Список генералам по старшинству. Sankt Petersburg: 1852, s. 297
  7. a b Список гражданским чинам первых трех классов. Sankt Petersburg: 1860, s. 202–203

Linki zewnętrzne edytuj