Alfons II Gruby
Afonso II (Alfons), zwany Grubym (ur. 23 kwietnia 1185, zm. 25 marca 1223) – był trzecim królem Portugalii od 1211 r.
| |
.svg)
| |
| Król Portugalii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci |
Sancho II (król Portugalii) |
Życiorys edytuj
Był synem Sancho I i Dulce Berengarii. W przeciwieństwie do swoich poprzedników nie prowadził szeroko zakrojonych działań wojennych przeciwko Kastylijczykom ani Maurom. Pojedyncze akcje zbrojne, tak jak zdobycie Alcácer do Sal w 1217, były wynikiem prywatnych wypraw szlachty portugalskiej. Z jego polecenia powstało pierwsze spisane prawo królestwa, scentralizował także władze w państwie. W wyniku ograniczania przywilejów kościelnych, został ekskomunikowany przez arcybiskupa Bragi Estêvão Soaresa da Silva[1]. Klątwę zdjęto w zamian za obietnice przywrócenia przywilejów kościelnych jego dziadka - Alfonsa I, lecz nie uczynił tego aż do śmierci.
Przodkowie edytuj
| Henryk Burgundzki hrabia Portugalii | |||||||||||||
| Alfons I Zdobywca król Portugalii | |||||||||||||
| Teresa de Leon | |||||||||||||
| Sancho I Kolonizator król Portugalii | |||||||||||||
| Amadeusz III Krzyżowiec hrabia Sabaudii | |||||||||||||
| Mafalda Sabaudzka | |||||||||||||
| Matylda d'Albon | |||||||||||||
| Alfons II Gruby | |||||||||||||
| Ramon Berenguer III hrabia Barcelony | |||||||||||||
| Ramon Berenguer IV hrabia Barcelony | |||||||||||||
| Douce I Prowansalska hrabina Prowansji | |||||||||||||
| Dulce Berenguer | |||||||||||||
| Ramiro II Mnich król Aragonii | |||||||||||||
| Petronela Aragońska królowa Aragonii | |||||||||||||
| Agnieszka Akwitańska | |||||||||||||
Rodzina edytuj
W 1208 Alfons poślubił infantkę Urrakę Kastylijską (1186-1220), córkę króla Alfonsa VIII Szlachetnego i Eleonory Plantagenet. Para miała 5 dzieci:
- Sancha II (1207-1248), kolejnego króla Portugalii,
- Alfonsa III (1210-1279), kolejnego króla Portugalii,
- Eleonorę (1211-1231), żonę księcia Waldemara Duńskiego (syna króla Waldemara II i siostry Alfonsa - Berengarii),
- Ferdynanda (przed 1217-1243), pana Serpa,
- Wincentego (1219).
Alfons miał też dwóch synów nieślubnych:
Przypisy edytuj
- ↑ Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 252. ISBN 83-85719-89-X.