Anatra Anade
Anatra Anade – rosyjski dwumiejscowy samolot rozpoznawczy z okresu I wojny światowej.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor |
inż. Elysée Alfred Descamps |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
19.12.1915 |
| Lata produkcji |
1915-1917 |
| Liczba egz. |
170 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
Clegret |
| Moc |
110 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,5 m |
| Długość |
7,7 m |
| Wysokość |
3,25 m |
| Powierzchnia nośna |
35 m² |
| Masa | |
| Własna |
515 kg |
| Startowa |
865 kg |
| Zapas paliwa |
125 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
132 km/h |
| Prędkość przelotowa |
114 km/h |
| Prędkość minimalna |
65 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
145 m/min. |
| Pułap |
4000 m |
| Zasięg |
350 km |
| Długotrwałość lotu |
3 h 30 min |
| Rozbieg |
60 m |
| Dobieg |
90 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 ruchomy karabin maszynowy obserwatora, 30 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| Rosja, RFSRR, Ukraina, Austro-Węgry, Polska | |
| Rzuty | |
| |
Historia edytuj
W połowie 1915 roku inżynier Elysée Alfred Descamps przystąpił w zakładach Anatra Aviacionnyj Zawod w Odessie do budowy samolotu własnego projektu. W założeniu miała to być maszyna odpowiadająca aktualnym zapotrzebowaniom rosyjskiego lotnictwa - dwumiejscowy samolot wielozadaniowy, zdolny do użycia w roli samolotu rozpoznawczego, współpracy z artylerią i lekkiego bombowca. Samolot został nazwany Anatra Anade i oblatany 19 grudnia 1915 roku przez pilota doświadczalnego Jeana Robineta. Pierwszy lot wykazał problemy związane ze sterownością i statecznością maszyny. Zostały one usunięte poprzez zmianę kąta natarcia skrzydeł, powiększenie powierzchni usterzenia i lotek oraz przesunięcie środka ciężkości do przodu. Egzemplarze seryjne, wyposażone w silnik Clegret o mocy 110 KM, były produkowane pod oznaczeniem „Anakle” lub „Dekan”. 26 kwietnia 1916 roku samolot został zaakceptowany przez Główną Dyrekcję Wojenno-Techniczną (Главное Военно-Tехническое Управление) i dostawy do jednostek frontowych rozpoczęto w maju 1916 roku. Oprócz wersji bojowej skonstruowano wersję szkolną wyposażoną w podwójny układ sterowania i wzmocnione podwozie.
Samolot został szybko wycofany z użycia bojowego, był zbyt powolny i za słabo uzbrojony. Po zakończeniu wojny samolot był używany przez lotnictwo Armii Czerwonej jako maszyna szkolna.
Użycie w polskim lotnictwie edytuj
Samolot nie był używany w lotnictwie Wojska Polskiego, trzy egzemplarze (o numerach fabrycznych 806, 810 i 811) były na wyposażeniu I Polskiego Oddziału Awiacyjnego II Korpusu Polskiego gen. Józefa Hallera. Samoloty te nie były używane w locie, przechowywano je zdemontowane w hangarze do 19 kwietnia 1918 roku. Po rozbrojeniu polskich jednostek samoloty zostały przejęte przez lotnictwo armii austro-węgierskiej.
Konstrukcja edytuj
Dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej. Kadłub o przekroju prostokątnym, przód kryty sklejką, tył płótnem. Kabiny załogi otwarte, przednią zajmował pilot tylną obserwator. Płaty dwudźwigarowe o konstrukcji drewnianej z płóciennym pokryciem, dwudzielne, z lotkami na górnym płacie. Komora płatów usztywniona słupkami i linkowymi naciągami. Do transportu i magazynowania istniała możliwość składania płatów. Usterzenie klasyczne, drewniane, kryte płótnem. Podwozie trójpunktowe z płozą ogonową, wyposażone w amortyzację gumową. Zbiornik paliwa o pojemności 125 l, podzielony na trzy komory w celu zmniejszenia niebezpieczeństw związanych z przestrzeleniem. Napęd stanowił rotacyjny silnik gwiazdowy Clagnet o mocy 110 KM, napędzający stałe, dwułopatowe śmigło. Osłona silnika była wykonana z blachy aluminiowej.
Bibliografia edytuj
- Andrzej Glass. Antra - DK "Anakle". „Skrzydlata Polska”. 52/1971, s. 19, 26 grudnia 1971. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924. Warszawa: Bellona, Lampart, 1997, s. 116. ISBN 83-86776-34-X. OCLC 313074530.
- Анаде. airwar.ru. [dostęp 2020-03-17]. (ros.).