Andrzej Zaniewski

Andrzej Zaniewski (ur. 13 kwietnia 1939 w Warszawie) – polski poeta, prozaik, autor tekstów piosenek.

Andrzej Zaniewski

Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1939 Warszawa
Zawód, zajęcie	poeta, prozaik, autor piosenek
Narodowość	polska
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski

Życiorys

Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim w 1964 r. Debiutował wierszami zamieszczanymi w Głosie Wybrzeża, w 1958 r. Współtworzył orientację poetycką Hybrydy. Autor wielu tomów poezji i prozy (znana powieść Szczur) przełożonych na ponad 30 języków. Wydał zbiory wierszy:

• Przed siebie
• Podróż
• Twarzą w twarz
• Poemat dzisiejszy
• Nadzieja przychodzi o zmierzchu.

Laureat Nagrody Czerwonej Róży (1966), nagrody im. W. St. Reymonta (1995) i in.

Jako autor piosenek debiutował w latach 60. XX wieku. Piosenki, m.in.:

• Mój warszawski dzień (wspólnie z J. Lewińskim, muz. W. Parzyński)
• Tylko w tangu (Ryszard Siwy)
• Impresja o zamku (Krzysztof Chromcewicz – obie wsp. z J. Lewińskim),
• Bitwa morska (Janusz Kruk),
• Pamięć i sen (Henryk Boskar).
• W roku 1979 wraz z Bogdanem Loeblem i Stanisławem Cejrowskim pod wspólnym pseudonimem Piotr Trojka napisał wiele piosenek o tematyce sportowej, które ukazały się na trzech płytach poświęconych letniej Olimpiadzie w Moskwie w 1980 roku. Były to "Żagiel Ziemi" Breakout, "Droga Ludzi" Skaldowie i "Na Brzegu Światła" Budka Suflera.

Według zasobów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej od 19 kwietnia 1971 był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa ps. Witold Orłowski, pozyskany dobrowolnie do zagadnienia literackiego, do sprawy obiektowej.

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2002)
• Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010).