Antofyllit
Antofyllit (anthophyllit, antofyllin) – minerał z grupy krzemianów (amfiboli).
| |||
| |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Inne nazwy | anthophyllit, antofyllin | ||
Skład chemiczny | zasadowy krzemian magnezu i żelaza ((Mg, Fe)7(OH)(Si4O11)2) | ||
Twardość w skali Mohsa | 5,5 | ||
Przełam | muszlowy, nierówny | ||
Łupliwość | doskonała | ||
Pokrój kryształu | słupkowy, pręcikowy, igiełkowy lub włoskowy | ||
Układ krystalograficzny | rombowy | ||
Właściwości mechaniczne | kruchy, sprężysty | ||
Gęstość minerału | 2,85–3,57 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | brunatnozielona, także biała, szara, niebieskoszara, jasnozielona | ||
Rysa | biała, jasnoszara | ||
Połysk | perłowy, tłusty |
Nazwa pochodzi od łac. Anthophyllum = goździk (goździkowiec korzenny), używany jako przyprawa kuchenna, nawiązując do barwy tego minerału. Minerał rzadki.
CharakterystykaEdytuj
WłaściwościEdytuj
Bardzo rzadko tworzy kryształy – najczęściej słupkowe, pręcikowe, igiełkowe, lub włoskowe. Często tworzy żyłki. Wykazuje charakterystyczną włóknistą oddzielność. Jest kruchy (włókna są miękkie i sprężyste). Czasami zawiera domieszki glinu.
WystępowanieEdytuj
Typowy minerał metamorficzny. Występuje w łupkach antofyllitowych oraz w serpentynitach obok hornblendy, biotytu, skaleni, flogopitu, i chlorytu.
Miejsca występowania:
- W Polsce: występuje na Dolnym Śląsku – okolice Bystrzycy Górnej w Górach Sowich oraz w okolicach Jordanowa.
ZastosowanieEdytuj
- Surowiec do produkcji azbestu.
- Kamień poszukiwany przez kolekcjonerów. Szczególnie cenne są kryształy tego minerału pochodzące z Norwegii – Kongsberg oraz tzw. „hermanowskie kule” – unikalne kulisto-promieniste skupienia występujące w Hermanovie w Czechach.